Inmiddels hebben we Alice Town op de Bimini's alweer verlaten. Maar even nog terug.
.
We hebben de afgelopen dagen veel gedaan, maar ook veel niet. Het weer is nog steeds enorm wisselvallig. De ene dag zitten we binnen (nog net niet met de kachel aan), terwijl buiten de 30 knopen rond de boot giert en de regen tegen de ramen slaat. De volgende dag is het een rustige dag, verbrandt je door de felle zon en zijn we weer aan het zwemmen! Op de dagen dat het veel waait is het vaak noord, noordwesten wind. Geen wind om hier weg te gaan. En is het een dag rustig, dan is het vaak een te kort gat, want om naar de volgende plek te gaan hebben we een dag en nacht nodig.
.
Maar dat is niet zo erg. We hebben ons er inmiddels redelijk bij neergelegd en genieten van de mooie dagen en van de regendagen, wanneer we binnen achter de computer zitten, poetsen of lekker bijslapen. Ook gaan we weer geregeld wat drinken op de kant. Gewoon in de haven, om vijf uur, eigen drankjes mee en dan zijn de andere zeilers er ook.
.
Het is weer een leuk, bont gezelschap. We liggen met twee andere boten voor anker; Pepper, met Monica en Trent, die we in Marathon al gezellig hadden ontmoet en Pura Vida, met Kimberly en John-Michael. In de haven liggen er nog meer en we maken super leuk contact met een hoop boten (Ron en Ben, Luke en z'n opa Steve, Irene en haar man en vriendin, Mary-beth en John.en ik ben de rest van de namen en zeker de bootnamen vergeten). We gaan snorkelen met Trent, Monica, Luke en Ben. Er liggen hier nog overblijfselen van Antlantis. Je weet wel, die mysterieuze stad. Nou, we hebben de stenen gezien, of ze daadwerkelijk zo oud zijn als. Maar het was erg leuk om weer eens zo onder water te zijn. Ik weet gewoon niet meer wanneer de laatste keer was! Daarna met de dinghys nog even toeren, veel bullsharks gezien, springende roggen en ander mooi spul.
.
Even over de haaien.Discovery Channel was hier opnamen aan het maken, vlakbij de haven, met de Bullsharks. Dat ze werden gevoederd en niet kwamen als er magneten rond waren enz. Ik weet het fijne er niet van, maar jullie kunnen gaan zien op Sharkweek!!
.
Zodra het redelijk weer is doen wij ons loopje over het strand. Tijdens een van de winderige dagen kwamen we in gesprek met Tommy, een gepensioneerde Bahamiaan die nu hele leuke dingen maakt van alles wat erop het strand aanspoelt en de kokosbomen. Een interessant karakter en dus erg leuk om mee te kletsen; zijn vader is op het heel bekende 'rumrunners' schip Sapona hierheen gekomen en hij wist te vertellen dat ze daar later de rum op verstopten, dat de Amerikaanse navy het schip (wat nu als een hoog en droog wrak bij South Bimini ligt) later gebruikten als schietschijf en hij had als schilder gewerkt voor President Nixon in zijn zomerhuis hier op de Bahamas. Ontzettend leuk!
.
Daarna liepen we de hoek om en stopten bij het Dolphin House, gebouwd door de broer van Tommy, Ashley Saunders. Echt super gaaf! Wij zouden het een eco-house noemen. Het is helemaal gemaakt van conch-schelpen, stenen van het eiland en alles wat hij verder op het strand heeft gevonden. Het is echt prachtig! Gedecoreerd door strandglass, schelpen en stukken tegel of andere grappigheden die hij heeft gevonden. Zijn ramen zijn echt het summum! Vier grote augurkenpotten aan beide zijden afgedekt met horgaas, vast in het cement met daaromheen gekleurde flessen. Wil hij het raam 'open' dan haalt hij de doppen van de augurkenpotten! Geweldig!!! Ook weer een hele interessante kunstenaar! Helaas hadden we uiteindelijk geen tijd meer om de derde broer op te gaan zoeken, die botenbouwer is.
.
Gisteren, maandagochtend, was het weer wat rustiger en zag het er goed uit om naar buiten te gaan. Bij Bimini moet je namelijk een ingang door en dan kom je tussen noord en zuid Bimini. Deze doorgang is smal en ondiep en wanneer de wind uit het westen komt, dan loopt het hier naar binnen. Je moet dus goed kijken wanneer je vertrekt. Maandagochtend was het hoog water en nog maar 12 knopen, dus wij gingen naar buiten. Helaas ging dat niet heel makkelijk, want we kwamen erachter waarom we de afgelopen dagen zo vast als een huis lagen op de ankerplek..onze ketting lag vast rond een enorm oud kanon!! Helaas was het te slecht zicht en het stroomde te hard voor een foto, maar Etienne moest wel het water in. Hij kon niets doen, maar we wisten nu wel hoe we vast zaten. Dus nog een paar keer proberen en ja hoor, we waren los!
.
Het ging prima naar buiten varen, het was hoog water, er stond water zat en de wind was nog veel minder dan 12 knopen. Goed dus! We melden dit snel aan Gigi en Mike (van Last Tango) die ons dan ook, samen met Pepper, niet veel later volgden. We dropten ons anker bij Gun Cay, een beetje verder zuidelijker. Als we verder gaan moeten we een ondiepere bank oversteken en dat kunnen we vanaf hier makkelijker doen, we hoeven geen gekke doorgangen door. Het was een prima tochtje naar Gun Cay en het was heerlijk weer.
.
Vandaag is het weer een vreselijke winderige dag. Vannacht begon het. Continu zo'n 30 knopen met enorme hardere vlagen uit het westen. We liggen hier prima. Het schommelt een beetje omdat Gun Cay laag is en het water er wat overheen komt en de stroom soms ook wat verveelt. Maar het is prima. Inmiddels liggen we hier nu met zo'n 8 boten! Gezellig!
.
We hebben net gezellig koffie gedronken met Last Tango en Pepper en besproken wat we morgen gaan doen. De wind gaat afnemen en wat draaien, dus we willen de bank over naar de Berry Islands. Was weer apart, met z'n zessen knus binnen aan de koffie met chocolademuffin is weer wat anders dan in de zon in de kuip! ;-)
At 9-2-2016 14:45 (utc) our position was 25°35.01'N 079°17.95'W
.
We hebben de afgelopen dagen veel gedaan, maar ook veel niet. Het weer is nog steeds enorm wisselvallig. De ene dag zitten we binnen (nog net niet met de kachel aan), terwijl buiten de 30 knopen rond de boot giert en de regen tegen de ramen slaat. De volgende dag is het een rustige dag, verbrandt je door de felle zon en zijn we weer aan het zwemmen! Op de dagen dat het veel waait is het vaak noord, noordwesten wind. Geen wind om hier weg te gaan. En is het een dag rustig, dan is het vaak een te kort gat, want om naar de volgende plek te gaan hebben we een dag en nacht nodig.
.
Maar dat is niet zo erg. We hebben ons er inmiddels redelijk bij neergelegd en genieten van de mooie dagen en van de regendagen, wanneer we binnen achter de computer zitten, poetsen of lekker bijslapen. Ook gaan we weer geregeld wat drinken op de kant. Gewoon in de haven, om vijf uur, eigen drankjes mee en dan zijn de andere zeilers er ook.
.
Het is weer een leuk, bont gezelschap. We liggen met twee andere boten voor anker; Pepper, met Monica en Trent, die we in Marathon al gezellig hadden ontmoet en Pura Vida, met Kimberly en John-Michael. In de haven liggen er nog meer en we maken super leuk contact met een hoop boten (Ron en Ben, Luke en z'n opa Steve, Irene en haar man en vriendin, Mary-beth en John.en ik ben de rest van de namen en zeker de bootnamen vergeten). We gaan snorkelen met Trent, Monica, Luke en Ben. Er liggen hier nog overblijfselen van Antlantis. Je weet wel, die mysterieuze stad. Nou, we hebben de stenen gezien, of ze daadwerkelijk zo oud zijn als. Maar het was erg leuk om weer eens zo onder water te zijn. Ik weet gewoon niet meer wanneer de laatste keer was! Daarna met de dinghys nog even toeren, veel bullsharks gezien, springende roggen en ander mooi spul.
.
Even over de haaien.Discovery Channel was hier opnamen aan het maken, vlakbij de haven, met de Bullsharks. Dat ze werden gevoederd en niet kwamen als er magneten rond waren enz. Ik weet het fijne er niet van, maar jullie kunnen gaan zien op Sharkweek!!
.
Zodra het redelijk weer is doen wij ons loopje over het strand. Tijdens een van de winderige dagen kwamen we in gesprek met Tommy, een gepensioneerde Bahamiaan die nu hele leuke dingen maakt van alles wat erop het strand aanspoelt en de kokosbomen. Een interessant karakter en dus erg leuk om mee te kletsen; zijn vader is op het heel bekende 'rumrunners' schip Sapona hierheen gekomen en hij wist te vertellen dat ze daar later de rum op verstopten, dat de Amerikaanse navy het schip (wat nu als een hoog en droog wrak bij South Bimini ligt) later gebruikten als schietschijf en hij had als schilder gewerkt voor President Nixon in zijn zomerhuis hier op de Bahamas. Ontzettend leuk!
.
Daarna liepen we de hoek om en stopten bij het Dolphin House, gebouwd door de broer van Tommy, Ashley Saunders. Echt super gaaf! Wij zouden het een eco-house noemen. Het is helemaal gemaakt van conch-schelpen, stenen van het eiland en alles wat hij verder op het strand heeft gevonden. Het is echt prachtig! Gedecoreerd door strandglass, schelpen en stukken tegel of andere grappigheden die hij heeft gevonden. Zijn ramen zijn echt het summum! Vier grote augurkenpotten aan beide zijden afgedekt met horgaas, vast in het cement met daaromheen gekleurde flessen. Wil hij het raam 'open' dan haalt hij de doppen van de augurkenpotten! Geweldig!!! Ook weer een hele interessante kunstenaar! Helaas hadden we uiteindelijk geen tijd meer om de derde broer op te gaan zoeken, die botenbouwer is.
.
Gisteren, maandagochtend, was het weer wat rustiger en zag het er goed uit om naar buiten te gaan. Bij Bimini moet je namelijk een ingang door en dan kom je tussen noord en zuid Bimini. Deze doorgang is smal en ondiep en wanneer de wind uit het westen komt, dan loopt het hier naar binnen. Je moet dus goed kijken wanneer je vertrekt. Maandagochtend was het hoog water en nog maar 12 knopen, dus wij gingen naar buiten. Helaas ging dat niet heel makkelijk, want we kwamen erachter waarom we de afgelopen dagen zo vast als een huis lagen op de ankerplek..onze ketting lag vast rond een enorm oud kanon!! Helaas was het te slecht zicht en het stroomde te hard voor een foto, maar Etienne moest wel het water in. Hij kon niets doen, maar we wisten nu wel hoe we vast zaten. Dus nog een paar keer proberen en ja hoor, we waren los!
.
Het ging prima naar buiten varen, het was hoog water, er stond water zat en de wind was nog veel minder dan 12 knopen. Goed dus! We melden dit snel aan Gigi en Mike (van Last Tango) die ons dan ook, samen met Pepper, niet veel later volgden. We dropten ons anker bij Gun Cay, een beetje verder zuidelijker. Als we verder gaan moeten we een ondiepere bank oversteken en dat kunnen we vanaf hier makkelijker doen, we hoeven geen gekke doorgangen door. Het was een prima tochtje naar Gun Cay en het was heerlijk weer.
.
Vandaag is het weer een vreselijke winderige dag. Vannacht begon het. Continu zo'n 30 knopen met enorme hardere vlagen uit het westen. We liggen hier prima. Het schommelt een beetje omdat Gun Cay laag is en het water er wat overheen komt en de stroom soms ook wat verveelt. Maar het is prima. Inmiddels liggen we hier nu met zo'n 8 boten! Gezellig!
.
We hebben net gezellig koffie gedronken met Last Tango en Pepper en besproken wat we morgen gaan doen. De wind gaat afnemen en wat draaien, dus we willen de bank over naar de Berry Islands. Was weer apart, met z'n zessen knus binnen aan de koffie met chocolademuffin is weer wat anders dan in de zon in de kuip! ;-)
At 9-2-2016 14:45 (utc) our position was 25°35.01'N 079°17.95'W
Geen opmerkingen:
Een reactie posten