Normale leven, werkende leven...

En dan zijn we alweer een maand in NL en twee weken op onze winterplek. Het is verbazingwekkend hoe snel je went aan het 'normale leven' in NL. Ik zeg 'went', maar is het eigenlijk wel 'wennen'? Is het niet gewoon meegaan en je aanpassen aan hoe het in NL gaat, of aanpassen aan 'wat hoort'. En dan komt ook het 'normale leven'..... Wat is 'het normale leven'? Iets wat iedereen doet? Of waarvan men vind dat het hoort?

Ik moet zeggen, dat we ons er niet heel erg mee bezighouden. Met 'hoe het hoort' dan. Maar ja, op veel plekken ontkom je er niet aan. We hebben inmiddels een autootje gekocht, een pracht karretje! Een Peugeot 208.

Ook heb ik mijn 'werk'-garderobe uitgebreid, want ik snap ook wel dat mijn Thaise jurk en teenslippers niet kunnen. Verder hebben we weer verzekeringen en liggen de boodschappentassen standaard in de auto.

Het heerlijke is nu, zoals altijd als we lang ergens op een plek bleven, dat we weten waar we moeten zijn. Welke supermarkt, waar is de bank, tanken, lekker eten, enz. Gewoon makkelijk en luxe vinden wij. Daarnaast keldert onze conditie zienderogen, want waar we voorheen lopend alles deden, soms met de zware boodschappentassen, pakken we nu de auto. Een kratje bier wordt toch wel erg zwaar na een tijdje hoor!

En dan is naast het 'normale leven' ook nog het 'werkende leven'. Het leven waar ik me vanaf morgen in stort. Over 'moeten wennen' gesproken.....ik ben al niet zo'n ochtendmens en we zaten vanochtend heerlijk relaxt saampies te ontbijten op de tijd dat ik normaal op de zaak moet zijn. Haha! Ik heb er wel echt zin in! Weer collega's, weer wat andere dingen om jezelf mee bezig te houden. En voor degene die het nog niet wisten, ik ga maar vier dagen werken! Super luxe vind ik dat! Dus vrijdag ben ik alweer vrij... Etienne kan nog even rustig aan doen, al zal, zo aan boord, hij ook echt wel gelijk met mij wakker worden.

Het is echt al een beetje huisje, boompje, beestje! Waarin het huisje de boot is, het boompje de mast? Of eigenlijk de prachtige bossen om ons heen en het beestje zijn de vissen, futen, ijsvogels, eenden, ganzen en konijnen! Aan dit 'normale leven' kan ik misschien inderdaad wel wennen....

Terug op honk

Zo voelt het een beetje eigenlijk; we zijn terug op honk. Verder voel ik me nog wel wat ontaard en moeten we nog wat meer landen.

Zaterdag de 13e zijn we geweldig ontvangen in Willemstad!! Vrienden en familie stonden te zwaaien op de kant! En loodste ons over de eindstreep. Heerlijk om zo warm welkom te worden geheten door het groepje mensen dat je zo dierbaar is!

Het was een geweldige dag! Hij vloog voorbij! Heerlijk uitgebreid geluncht en ’s avonds zijn we lekker uit eten geweest. Het grappige was wel dat we aardig wat aandacht trokken met onze landenvlaggen in het want. Hele leuke gesprekken dus ook gehad met verschillende voorbijgangers.

De krant was er ook bij zaterdag, wat resulteerde in een uitgebreid artikel in AD Drechtsteden op zaterdag (13-08) en maandag (15-08) en een groot stuk in de Moerdijkse Bode op maandag!

Zondags zijn we naar Zwijndrecht gevaren. We hadden enorme mazzel want het tij was met ons en we hadden nog stroom mee, de Kil op. Ook bij de brug Dordrecht/Zwijndrecht hadden we geluk, even gas erop en we konden er meteen mee onderdoor!

We lagen dus alweer vroeg afgemeerd op onze voorlopige vaste plek bij WSV Zwijndrecht in de Strooppot. Een heerlijk plekje! Lekker rustig in de middle of nowhere. We hebben prachtig natuur om ons heen en regelmatig zwemt er een eend voorbij of knabbelt aan de waterlijn. De futen vangen de visjes en de ijsvogels vliegen rondjes om de boot. De spreeuwen zijn wat minder, want de lekkere besjes liggen in verteerde roze vlekken al verspreid over de boot.

Eenmaal op ons plekkie wordt de boot al snel ontzout, van binnen en buiten en ligt ook meteen overhoop. Niets heeft meer een vaste plek. We slepen ook wat spullen van de boot, maar helaas kan niet alles eraf.

’s Maandags gaan we meteen naar het gemeentehuis om ons weer in NL in te laten schrijven en een briefadres aan te vragen. Verkeerde loket, opnieuw een afspraak maken voor woensdag en we krijgen formulieren mee (‘Hervestiging’). Woensdag wordt alles ingevoerd en zaterdag hebben we een heel pakket in de bus en zijn weer inwoner in NL met een briefadres. Toppie, want nu kunnen we een auto gaan kopen en op naam laten zetten.

Wat deze week ook snel gaat is het solliciteren voor mij...na een aantal gesprekken onderteken in vrijdag mijn contract en ga per 1 september aan de slag bij Huntsman!! Ik ben superblij en heb er veel zin in!

Heel de week regelen we allerlei andere kleine dingen en rijden af en aan. Even struinen door Dordrecht op onze schoenen resulteert in heftige blaren. Dat wordt nog wat na 1 september, ik denk dat ik mijn gympies maar voor de zekerheid in mijn tas gooi!

België -> NL:heel veel gezelligheid en spullen te koop

Oostende was super leuk, zoals altijd! Lekker door de stad gestruind en met Mark (SY Begerto – hij was even terug thuis, Begerto ligt nog op de Azoren) lekker geborreld en overheerlijk bij hem gegeten!! Heeel gezellig!

En toen was het zover, op naar Nederland! Het was een prima dagje, fokje bij en het juiste tij op naar Vlissingen! Een prima dagje ja, maar ik was in een trieste bui...

Eenmaal in Vlissingen hadden we (bijna) elke dag zoveel gezelligheid, dat mijn trieste gevoelens al vrij snel naar de achtergrond gedrukt werden. In de haven lag ook een oud collega van Shell. Heel grappig om Jan Peter weer te zien na zo’n lange tijd en samen met Ria hebben we gezellig bijgekletst! Etienne z’n ouders lagen op het Veerse Meer en kwamen natuurlijk even aangefietst, en de dag erna brachten mijn moeder, mijn broertje en z’n vriendin ons een bezoekje. Wat raar en toch ook weer super vertrouwd om elkaar na bijna twee jaar weer te zien!!

In de haven kregen we ook regelmatig leuke buren en was het elke keer weer gezellig kletsen! En toen stapte er ineens ook een oude bekende aan boord! Willem van de Flying Swan!!! Dat was een verassing! Dus ’s avonds gezellig aan de koffie met Willem en Martine, we kwamen niet uitgekletst!

En toen was het alweer donderdag en kwamen onze vriendjes Nicole en Joris (SY Cedo Nulli) aan! Wij wachten ze op in de haven met champagne. En ook deze avond weer heel gezellig gekletst, gepraat en gegeten! We hielden dat erin, want vrijdagavond was het weer zo’n gezellige avond en ontmoeten we bij Cedo Nulli, Marieke en Jorg (SY Barnstormer), die met Nicole en Joris tegelijk waren vertrokken.

Afgelopen zaterdag zijn we naar Middelburg gevaren en zagen daar Frits en Gerda weer (Etienne z’n ouders) omdat Gerda gisteren jarig was. Heerlijk uit eten geweest!

Iedereen vraagt zich af waarom we al ‘zo vroeg’ in NL zijn als we as zaterdag pas ‘officieel’ aankomen. Nou, dat is de andere kant van deze weken; we zijn al aan het solliciteren en dat maakte dat we besloten dat het handiger was wat eerder echt in NL te zijn en daardoor ook een NL’s mobieltje te hebben, enz. Het ziet er allemaal heel hoopvol uit, dus dat is heel gaaf, maar maakt het hele feest ook wel extra spannend!

En dat is wat het allemaal is; spannend! We kijken enorm uit naar ons volgend avontuur; werken en settelen. We zijn ‘druk’ met dingen uitzoeken en regelen en merken dat op dat gebied NL nog niet veranderd is. In de supermarkten lopen we rond als kleine kinderen in een snoepwinkel. Wat een heerlijkheden allemaal!! Etienne heeft zo bijna ‘alles’ al weer gegeten (kroketten, saté, frikadellen, shoarma, kibbeling, enz) en voor mij is er hier ook een ruim aanbod (dropjes, krentenbrood, pitabroodjes, kaas). We genieten dus en lopen extra grote rondjes om zo al het lekkers in balans te houden.

Aankomst!!