Van 2015 naar 2016

In 2015 hebben wij weer wat grenzen verlegd en daardoor weten we dat jij dat ook kunt doen! Wij wensen je daarom veel power, love, vertrouwen, simplicity, wijsheid, happiness, dromen en enthousiasme, want dan wordt 2016 een WAANZINNIG jaar!

 

Kerst, zeilen, rijk en Marco Island

De kerstdagen zijn voorbij gevlogen! Het waren leuke dagen in Fort Myers Beach. Op kerstavond hebben we erg gezellig geborreld op de Solitude (met de NL’se Canadesen Nick en Hetty) en de Contessa Rosa (Canadese Randy en Rosalie). Op eerste kerstdag hebben we een hele lange strandwandeling gemaakt. Wij liggen zeg maar tussen het eilandje en het vaste land en aan de buitenkant van het eiland is het een en al strand. Erg leuk, het is er altijd druk, maar nu met kerst superdruk! Ook heel veel jongelui dit keer. ’s Avonds was er live muziek op Time Square, het centrale pleintje bij het strand. Ook hadden we lekkere dingen gehaald om te eten, dus helemaal goed.

 

 Tweede kerstdag zijn we de andere kant het strand op gelopen en terug met de Beach Trolley. Het is super dat busje, maar we zaten meer dan een uur te wachten (hij had al twee keer langs moeten komen) en met ons een oude man van 90 die aan de zuurstof zat en er was geen schaduw...zucht. Deze oude man is uiteindelijk maar in een taxi gestapt. Met zoveel oudere mensen hier, zou je verwachten dat het systeem iets beter is. ’s Avonds zijn we weer naar de live muziek gegaan op Time Square, dit keer een hele gave rock ’n roll band! Genieten dus.

 

 Uiteindelijk zijn we maandag weer verkast. Ik had ’s ochtends een beetje een deja vu, met Marokko vijf jaar geleden... Het was vijf uur nog donker, we moesten vroeg weg ivm hoog water en ik werd klaarwakker door twee rondrennende kakkerlakken! Die het trouwens niet overleefd hebben. Het is ongelooflijk, maar we hebben er nog nooit zoveel binnen gehad als sinds we in Amerika zijn... Het was wel prachtig op het water met de opkomende zon! En omdat we maar een paar mijl uit de kust voeren, zagen we de lichtjes langzaam hoge flats en gebouwen worden. Het was uitkijken voor de ‘crabpots’, kreeftenkooien. Net na de lunch voeren we de smalle invaart bij Marco Island in. Weer prachtige stranden, vele bootjes en aan de andere kant de mangrove.

 

 We wilden lekker beschut gaan liggen, dus voeren we via een smal vaargeultje naar Smokehouse Bay. Erg leuk, want we voeren echt letterlijk door de achtertuinen van de meest grote en prachtige huizen! We keken onze ogen uit. Hier zit geld!

 

 

 Het blijkt dat Marco Island normaal 17.000 bewoners heeft en in het seizoen 40.000. We liggen weer schitterend beschut omringt door prachtige grote huizen en aan de andere kant een marina. Met de dinghy gaan we een klein stukje verder, bruggetje onderdoor en daar heeft de locale supermarkt, WinDixie, een dockje. Super! Vanaf daar loop je van winkelplaza naar winkelplaza, met een watersportzaak, boetiekjes, restaurantjes, kappers, Starbucks enz. Vanochtend is er een farmersmarkt. Eens kijken of we lekker aardbeien voor het dessert voor oudjaar kunnen scoren.

Toeristisch beachy Florida

Inmiddels hebben we het ‘romantische’ Venice Beach alweer achter ons. Een leuk plaatsje, maar doet in heel weinig tot niets denken aan het Italiaanse Venice. Ok, het ligt aan het water en er zijn een paar Italiaanse eetgelegenheden, maar daarmee is de vergelijking ten einde. Wij lagen er weer perfect aan een gratis gemeente steiger. Het was wel ondiep, maar gelukkig was het hier erg drassig, dus zakten we gewoon de modder in en lagen we heerlijk rustig ondanks de wind. ;-)

 

 Op het strand waren ze aan het golfsurfen, een geweldig gezicht altijd. Na een dagje blijven liggen gingen we weer verder. De huizen aan de ICWW hier zijn echt enorm! Soms wordt het uiterlijk alleen verziekt door een enorme klamboe tent die aan het huis is gezet. Door de mangrove schijnt hier in bepaalde jaargetijden ongelooflijk veel ongedierte te zijn. Het ziet er alleen niet gezellig uit, een beetje van die enorme tenten die je ook wel boven tennisbanen ziet. Ook moeten er nog aardig wat bruggen open voor ons, zoals deze twee, dicht op elkaar, ‘swing bridges’.

 

 Maar het is wel leuk varen! Iedereen heeft wel een of meerdere bootjes voor de deur en we kijken dus onze ogen uit. Het waait deze dagen stevig, waardoor we redelijk aangekleed zitten. We ankeren bij Useppa eiland. Een prima plekje. De legende gaat dat dit (nu privé) eiland vernoemd is naar een vrouw die door een piraat hier gevangen werd gehouden. Naar mijn idee kan dat op slechtere plekken… Vanaf hier varen we naar Fort Myers Beach. Het is maandag en het is onwijs druk op het water! Op het stukje waar we in de vaargeul moeten blijven is het soms zelfs een soort van file-varen. Erg leuk om al die andere bootjes te zien en mensen te kijken. In Ft Myers Beach pikken we een mooring op. Het is een enorm mooringveld en vanwege onze diepgang liggen we helaas ver naar achteren. Ft Myers Beach is beach. Strand, bar, restaurant, souvenirwinkel, t-shirt winkel, bar, restaurant, grill, zand, zand en zand. Vanochtend zijn we ergens eerst lekker gaan koffie drinken. Vanmiddag zijn we natuurlijk op het strand geweest, de pier opgelopen en de winkels rond ‘Time Square’ afgestruind. Het is echt super toeristisch hier. Gelukkig op ons mooringveld niet zo, dus we kunnen de ‘gekte’ gaan bekijken wanneer we willen.

 

 In Sarasota was het Florida met rijkdom, spa’s, healthy en ‘goodlooking’. Hier is het Florida met strand, bars, grills en schreeuwerige t-shirts. Grappig dit verschil!

 

 Vanochtend zijn we met de ‘beach trolley’ naar de WalMart gegaan. Zowieso erg leuk dit kleine busje en handig. Ook weer leuk wat cruisers ontmoet en gezellig gekletst. Zo gaan we langzaam richting de kerst. Bij WalMart stond een bord...nog 2 dagen... TJEETJE!!! Voor jullie allemaal alvast, hele gezellige, warme en lekkere kerstdagen!!!

Kerstsfeer, ICWW en huis-aan-het-water

Afgelopen zaterdagavond zaten we gezellig met onze stoeltjes op de punt te kijken naar de voorbij varende verlichte boten. Geweldig!! Van een van de grote zeilboten galmde de kerstnummers over het water. Deze zeilboot was verlicht als was het een grote kerstboom. Genieten! Het deed ons met weemoed denken aan de verlichte carnavalsoptocht in Standdaarbuiten en we concludeerde dat kerst in een tijd waarin het lekker weer is, ook zeker z’n leuke voordelen heeft. Hier is het namelijk ook nog rond een uur of 6 donker, dus verlichte parades doen het goed. Zondag verkaste we naar een mooring in het Vinoy Bassin. Dat ligt aan een park wat ’s avonds prachtig verlicht is in Kerststijl! Leuk om in de sfeer te komen. De laatste dagen hebben we nog wat rondgelopen in St. Petersburg. En dinsdagochtend zijn we weer verder gegaan. We hadden wind tegen in de grote baai, maar de stroom mee en die overwon, dus we stoven naar het eind van de baai en daarmee het begin van de ICWW (InterCoastel WaterWay). We blijven namelijk nog even op deze ICWW wat maakt dat we motoren binnen een betonde vaargeul, maar hierdoor zie je wel wat van de omgeving. We kunnen namelijk ook buitenom over het ‘grote’ water, maar vanwege de ondiepte moeten we ver naar buiten en je ziet dan alleen maar water.

 

 De ICWW is hier smal en de meeste bruggen moeten open voor ons. Ze draaien op bepaalde tijden. Ook is het grappig, we zien heel veel zeilboten! Dat is op zich niet zo bijzonder, maar voor ons, na maanden (bijna) alleen maar motorboten, is het grappig. In dit stuk zitten heel veel manatee’s, of te wel zeekoeien. Hier zijn allerlei regels opgesteld, waaronder niet hard varen buiten de vaargeul. Binnen de vaargeul is het prima, wat dan ook zeker gebeurd. De motorjachten scheuren echt voorbij! Ongelooflijk! Soms ben je blij dat de vaargeul iets breder is, want anders word je gesproeid door hun enorme hekgolf! Maar het is wel leuk, want je ziet een hoop. Iedereen wil een waterfront property, huis-aan-het-water. En dat is hier geen probleem, hebben ze toevallig geen water, dan graven ze wel een kanaaltje. Op de kaart zie je prachtige vormen omdat iedereen aan het water wilt zitten. Of zou het meer zijn, een huis-aan-het-water brengt meer op? ;-)

 

 We zijn nu in Sarasota. Weer een leuk plaatsje. Gezellige terrasjes, boetiekjes, veel art galleries, juweliers en enorm veel kappers, nagelstudios en klinieken waar je terecht kunt voor een botox en/of facelift. Ook heel veel makelaars! We stonden gisteren te kijken wat een appartement(je) hier moet kosten, nou, dat is zelfde prijs, of meer dan in NL. Maar het is hier ook echt upscale. Goed te zien aan de galleries, haarstudios en de prijzen in de boetieks. Maar wat het ook zeker verraad zijn de autos! Hier geen dikke 4x4 Ford-trucks meer, nee, Bentley (cabrio), Jaguar, Mercedes, BMW en andere super sjieke bakken! Veel valet-parking ook.

 

 En wat je in Florida, met name nu op de peninsula, ook duidelijk ziet is de zorg voor het milieu en de mensen. Als men aan het werk is, zie je dat er duidelijk gelet wordt op de veiligheid. En ze hebben hier de Whole Foods supermarkt waar ze alleen maar producten verkopen waar geen verkeerde (chemische) toevoegingen in zijn verwerkt en verder verkopen ze met name organische producten. Daarmee was ik weer als een kind in een snoepwinkel, want ze hadden echt super veel glutenvrije producten, waarmee je wenst dat ze zo’n winkel ook in NL hebben! We hebben weer lekker wat rondgestruind, de grote boten en auto’s bewonderd en mensen gekeken. Vandaag hetzelfde en weer wat aan onze conditie werken met rondwandelen. ;-)

Zeilen, St. Petersburg, Dali, Farmers en modeshow

Inmiddels hebben we de 190 mijl naar Tampa Bay er alweer ‘lang’ opzitten. Het was een prima tochtje! Motorzeilend weg en in de avond konden we gaan zeilen. Het trok zelfs zo aan dat we er rifjes in konden gaan zetten! Dat hadden we niet verwacht, maar omdat we de wind naar voren voeren werd het ook best scherp en dan zijn een paar rifjes altijd fijn, wat comfortabeler en qua snelheid maakt het niets uit. Het is grappig want we voelden het snel warmer worden, heerlijk! En de dolfijnen! Die zitten hier echt in enorme grote getallen. Ze kwamen spelen met de boot en waren zo enthousiast dat ze mij (op de punt) gewoon nat bliezen! Heerlijk genieten dus weer en ik was zelfs niet ziek, zo na maanden als ‘riviervaarder’. We hebben 1 nacht op zee doorgebracht en dropten voordat het donker werd onze anker aan het begin van de enorme Tampa Bay. De volgende dag verder de baai in. Ik heb het niet gemeten, maar om je een idee te geven, hij is bijna net zo groot als het IJsselmeer. Aangemeerd bij St. Petersburg Marina om in te checken voor een mooring in een baaitje ernaast. Dat was een domper, geen mooring beschikbaar! Maar eigenlijk mag ik niet van een domper spreken, want de reden is de verlichtte boottocht op zaterdagavond. En die gaan we dus zien! Daarnaast hebben we ons anker gedropt in de baai bij de marina. Mag officieel niet, maar vaak laten ze de boten een paar dagen liggen en wanneer er festiviteiten zijn mag je er soms wel ankeren. Gisteren was de politie langs geweest en heeft een briefje achtergelaten dat we zondag weg moeten zijn. Geen probleem, dan hebben ze ook weer een mooring voor ons. We mogen wel in de marina nu met de dinghy aan de kant en vanaf hier loop je ook zo downtown in. Dus eigenlijk liggen we nu ook super en nog gratis ook! ;-) We zijn ook meteen al super druk zoals zo vaak in een grote stad, want er is van alles te zien en te doen. Je loopt zo het centrum in en dat is echt super gezellig, met veel boetiekjes, restaurants, terrasjes, bars enz. Bij een hippe, chique ‘mall’ is goed internet , dus daar brachten we ons eerste uurtje door. Daarna heerlijk rondgestruind. De eerste avond hebben we meteen goed besteed, in het Dalí museum. Een Dalí museum? Ja!! We hebben al twee museums van hem in Spanje bezocht, dus wilden we erg graag ook hier naartoe. Een echtpaar uit Amerika (E. Reynolds and Eleanor Morse) begon in 1942 met het opbouwen van een Dalí collectie, uiteindelijk de grootste privé Dalí collectie van de wereld. En daar zochten ze jaren geleden een plekje voor, dat werd dus St. Petersburg. Het is een super gaaf museum, wat best aan de prijs is, maar op donderdagavond kun je voor de helft naar binnen! Vandaar dat wij daar dus donderdag waren. En wat het nog gaver maakte, er was nu een ook een expositie van onze M.C. Escher! Dubbel genieten dus! Het leuke is dat ze hier natuurlijk andere werken van Dalí hadden dan we tot nu toe gezien hebben. Het waren wel alleen schilderijen en geen andere excentrieke bouwwerken. Lekker weer wat creatieve inspiratie opgedaan!

 

 Vrijdag zijn we weer door de stad gaan struinen en kwamen in een stukje waar ze waanzinnig (en veel) muurschilderingen hadden gemaakt! [[image:mural-1-st-petersburg.jpg::center:0]] Tussen de middag lekker geluncht in de hippe straat op het terras bij een gave bar.

 

 ’s Avonds zijn we bij de modeshow gaan kijken in de Sundial Mall. Erg leuk, want het was georganiseerd door de locale boetiekjes. En wie liep daar mee met de modeshow? Jennifer Lawrence uit de Hunger Games! Zij komt hier uit St. Pete. Top! Ook de ‘presentatrice’ was niet zomaar iemand, zij adviseert o.a. Beyonce.

 

 Daarna zijn we, op aanraden van een local, naar ‘The Ale and the Witch’ gegaan. Een super kroeg met een enorme lijst van bieren op de tap. Er hangt een schoolbord vol geschreven naast de bar met namen, de brouwerij en wat voor soort bier het is.

 

 En...ze hadden zelfs glutenvrij bier! Het duurde dus niet lang voor wij buiten zaten te genieten van een biertje en de live muziek. De bar zit in een klein winkelcentrum wat in de vorm van een atrium is gebouwd. Er was deze avond ook een versierde en verlichte fietsoptocht in kerststijl, met als eindstop, dit plekkie. Leuk mensen kijken!

 

 En dan vanochtend alweer op tijd op stap, naar de Farmersmarket. 130 kramen werd er beloofd, nou die waren er ook zeker wel! En super! Prachtige organische groenten en fruit, vlees, honing, kraampjes met sieraden, taarten, broden, gebak, chutneys enz enz. Live muziek en veel standjes waar je wat te eten kon kopen, waarvan ook aardig wat glutenvrij en vegan. En dat alles in echt Florida-weer, warme zon en helblauwe lucht! En dat laatste is ineens weer wennen. We hadden elke ochtend en avond de kachel aan, truitje mee en helemaal ’s avonds veel aan. En nu, nu zijn de korte broeken weer uit de kast en is het warm! ’s Avonds een dun t-shirtje met lange mouwen en het is weer helemaal goed. Wel weer lekker hoor!

'Forgotten"

Inmiddels hebben we de forgotten highway en valley al gezien en nu zijn we op de ‘Forgotten Coast’, de vergeten kust. Geen idee waarom het hier zo heet, maar het is hier wel leuk! Heel lief om te zien dat jullie mijn verjaardag (4 december) niet ‘forgotten’ hadden en ook Etienne had de slingers opgehangen. We landen die dag aan in Apalachicola (spreek uit apalatjsi-kola). Een grappig plaatsje, maar met vreselijke steigers! Daar mogen we niet teveel op mopperen, want ze waren gratis, maar tjeetje... Het stroomt hier redelijk omdat even verder een opening de grote zee op zit en de steigers zijn dwars op de stroom, met een heel klein vingerpiertje, 2 houten palen rechts en links en de steiger is erg hoog. Met de gave stroom en de aardige wind van die dag was het dan ook vooral gebruikmaken van de palen om de box in te gaan. Natuurlijk ging dat goed, maar de schoonheidsprijs zouden we er niet voor gekregen hebben. We moesten bellen naar de havenmeester, maar omdat we geen locale telefoon hebben, maar op zoek naar hem. Bij een picknicktafel onder een afdakje zaten wat oude mannen te keuvelen en die wisten wel wie we moesten hebben, het was namelijk ook de politiechef. “Maar maak je geen zorgen, want hij komt vast wel langs en anders maar niet” was hun advies. Prima dus! Wij het dorpje in. Een superleuk toeristisch, gezellig en kneuterig gebeuren, met gave boetiekjes, hippe giftshops en een paar restaurant en cafeetjes. Ook een prima supermarkt met een bijzondere naam; de Piggly Wiggly. Je moet het een hardop uitspreken... “De Piggly Wiggly in Apalachicola” Hoe grappig! En drie keer raden wat het logo van deze supermarktketen is? Inderdaad een varkenskopje. We bleven een dagje liggen want zaterdag zou er een locale markt zijn in het kader van ‘locale cadeautjes scoren voor de kerst’. Nou, het was gezellig druk in het plaatsje, maar ik had het idee van ‘onze’ kerstmarkten in mijn hoofd, en helaas daardoor viel deze wat tegen. Maakt niet uit, het was toch wel gezellig en wij vermaken ons al snel met een praatje hier en daar en wat afstruinen van antiekzaakjes. Gisterenochtend weer verder. De wind komt niet meer uit het noorden, waardoor het iets warmer was. Er stond nog wel aardig wat wind en we moesten een grote baai oversteken, met de wind op kop, dus het was een hobbelig tochtje. Half de middag voeren we de rivier op bij Carrabelle en werd het weer rustig. Hier hebben we ons anker laten vallen. Vandaag hebben we het grootzeil erop gezet, stagen gesteld en even Carrabelle bekeken. Dit plaatsje moet het kleinste politiebureau hebben (grootte van een telefooncel), maar het was zo klein dat wij het niet gevonden hebben. Morgen gaan we weer verder. We gaan oversteken naar Tampa Bay, zo’n 190 nm. Goh, weer twee daagjes op zee. Vanavond dus weer nasi maken voor een paar dagen...da’s lang geleden.

Reunie na 4 jaar!

Langzaam gaan we steeds meer naar het oosten. Warmer weer, hopen we. Maar na een paar prima dagen met veel zon, komt de wind uit het noorden en is het weer koud! Eergisteren was het nog mooi en zonnig met een paar wolken, maar gisteren regende het heel veel en vandaag was er een hele koude wind.
.
De zon van eergisteren was heerlijk en paste bij de omgeving, want we dropten ons anker in Grand Lagoon bij Panama City Beach. En daarmee lagen we recht voor het appartement van Bob en Laurie. Cruisers die we vier jaar geleden (!) in Grenada hebben ontmoet. Het was ontzettend leuk om elkaar weer te zien en we kwamen niet uitgekletst. Zij zijn na Grenada van bootleven overgegaan op landleven maar eerst nog rondgereisd met een enorme camper! Een 'RV' noemen ze dat hier, het is kruising tussen een bus en camper, die je (verwacht ik) alleen in de US ziet, want volgens mij moet je daar bij ons je groot rijbewijs voor hebben en parkeren kun je nergens. ;-) Nu wonen ze dus in Panama City Beach en wanneer het hier te druk wordt gaan ze naar een ander plekje in Florida. We hebben ook hun nieuwe boot bewonderd, een schattig bootje, McTug genaamd. Het is namelijk net een klein duwbootje.
.
Met zonsondergang waren we natuurlijk op het strand. Het heet hier niet voor niets 'Beach', want dit plaatsje is een toeristisch mekka met eindeloze stranden, vele restaurants, bars en typische toeristische strandwinkels. Passend in het geheel van neonreclames is er een gebouw op z'n kop (een kermisattractie zeg maar) en de grootste nachtclub. Tijdens de Amerikaans Springbreak (vakantie) is het hier enorm druk met jongeren, nu was het erg rustig en was veel dicht. We bleven maar even in het prachtige witte, piepende zand op het strand, want je adem werd je dit keer niet zo zeer ontnomen door het uitzicht, maar meer door de alge in de lucht. Nog nooit meegemaakt, maar door de waternevel met alge ging je keel kriebelen, moest je hoesten en werd kortademig… Heel bizar!
.
Lekker en gezellig gegeten 's avonds! En de volgende dag nog even koffie gedronken en gekletst. Etienne heeft Bob even geholpen met de stabilisatoren van McTug en toen was het weer tijd om afscheid te nemen. Maar we hebben voor een volgende keer afgesproken in NL, wanneer wij weer in een huis met logeerkamer wonen.
.
Vandaag was het gelukkig droog, maar met een aardige noordenwind was het bizar koud! Het was wel een leuk tochtje varen. Er is hier een enorme militaire luchtbasis, waar ze op dit moment de (nieuwe) F-35's (Starfighters) aan het testen zijn, dus we zagen ze af en aan vliegen. Gaaf! Verder nog een paar gave militaire hovercrafts gezien.
.
We dachten nog een bezoekje te krijgen van de kustwacht, die op volle snelheid aankwam, afzakte naast ons en daar heel lang bleef varen. Maar de jongens (in korte mouwen) zwaaide alleen maar vanachter het raam en vonden het waarschijnlijk te koud omdat ze ons in volle bepakking en met muts en handschoenen zagen zitten. De laatste 'lage' brug van 50 feet konden we makkelijk onderdoor, de meetschaal gaf zelfs 52 aan, dus dat was fijn. We liggen nu met het riet aan de ene kant en de naaldbomen aan de andere kant in een smal riviertje. Ik moet eerlijk bekennen dat we vanmiddag verder niet hebben gekeken, want we zijn meteen binnen gaan zitten…met de kachel aan! ;-)