Normale leven, werkende leven...

En dan zijn we alweer een maand in NL en twee weken op onze winterplek. Het is verbazingwekkend hoe snel je went aan het 'normale leven' in NL. Ik zeg 'went', maar is het eigenlijk wel 'wennen'? Is het niet gewoon meegaan en je aanpassen aan hoe het in NL gaat, of aanpassen aan 'wat hoort'. En dan komt ook het 'normale leven'..... Wat is 'het normale leven'? Iets wat iedereen doet? Of waarvan men vind dat het hoort?

Ik moet zeggen, dat we ons er niet heel erg mee bezighouden. Met 'hoe het hoort' dan. Maar ja, op veel plekken ontkom je er niet aan. We hebben inmiddels een autootje gekocht, een pracht karretje! Een Peugeot 208.

Ook heb ik mijn 'werk'-garderobe uitgebreid, want ik snap ook wel dat mijn Thaise jurk en teenslippers niet kunnen. Verder hebben we weer verzekeringen en liggen de boodschappentassen standaard in de auto.

Het heerlijke is nu, zoals altijd als we lang ergens op een plek bleven, dat we weten waar we moeten zijn. Welke supermarkt, waar is de bank, tanken, lekker eten, enz. Gewoon makkelijk en luxe vinden wij. Daarnaast keldert onze conditie zienderogen, want waar we voorheen lopend alles deden, soms met de zware boodschappentassen, pakken we nu de auto. Een kratje bier wordt toch wel erg zwaar na een tijdje hoor!

En dan is naast het 'normale leven' ook nog het 'werkende leven'. Het leven waar ik me vanaf morgen in stort. Over 'moeten wennen' gesproken.....ik ben al niet zo'n ochtendmens en we zaten vanochtend heerlijk relaxt saampies te ontbijten op de tijd dat ik normaal op de zaak moet zijn. Haha! Ik heb er wel echt zin in! Weer collega's, weer wat andere dingen om jezelf mee bezig te houden. En voor degene die het nog niet wisten, ik ga maar vier dagen werken! Super luxe vind ik dat! Dus vrijdag ben ik alweer vrij... Etienne kan nog even rustig aan doen, al zal, zo aan boord, hij ook echt wel gelijk met mij wakker worden.

Het is echt al een beetje huisje, boompje, beestje! Waarin het huisje de boot is, het boompje de mast? Of eigenlijk de prachtige bossen om ons heen en het beestje zijn de vissen, futen, ijsvogels, eenden, ganzen en konijnen! Aan dit 'normale leven' kan ik misschien inderdaad wel wennen....

Terug op honk

Zo voelt het een beetje eigenlijk; we zijn terug op honk. Verder voel ik me nog wel wat ontaard en moeten we nog wat meer landen.

Zaterdag de 13e zijn we geweldig ontvangen in Willemstad!! Vrienden en familie stonden te zwaaien op de kant! En loodste ons over de eindstreep. Heerlijk om zo warm welkom te worden geheten door het groepje mensen dat je zo dierbaar is!

Het was een geweldige dag! Hij vloog voorbij! Heerlijk uitgebreid geluncht en ’s avonds zijn we lekker uit eten geweest. Het grappige was wel dat we aardig wat aandacht trokken met onze landenvlaggen in het want. Hele leuke gesprekken dus ook gehad met verschillende voorbijgangers.

De krant was er ook bij zaterdag, wat resulteerde in een uitgebreid artikel in AD Drechtsteden op zaterdag (13-08) en maandag (15-08) en een groot stuk in de Moerdijkse Bode op maandag!

Zondags zijn we naar Zwijndrecht gevaren. We hadden enorme mazzel want het tij was met ons en we hadden nog stroom mee, de Kil op. Ook bij de brug Dordrecht/Zwijndrecht hadden we geluk, even gas erop en we konden er meteen mee onderdoor!

We lagen dus alweer vroeg afgemeerd op onze voorlopige vaste plek bij WSV Zwijndrecht in de Strooppot. Een heerlijk plekje! Lekker rustig in de middle of nowhere. We hebben prachtig natuur om ons heen en regelmatig zwemt er een eend voorbij of knabbelt aan de waterlijn. De futen vangen de visjes en de ijsvogels vliegen rondjes om de boot. De spreeuwen zijn wat minder, want de lekkere besjes liggen in verteerde roze vlekken al verspreid over de boot.

Eenmaal op ons plekkie wordt de boot al snel ontzout, van binnen en buiten en ligt ook meteen overhoop. Niets heeft meer een vaste plek. We slepen ook wat spullen van de boot, maar helaas kan niet alles eraf.

’s Maandags gaan we meteen naar het gemeentehuis om ons weer in NL in te laten schrijven en een briefadres aan te vragen. Verkeerde loket, opnieuw een afspraak maken voor woensdag en we krijgen formulieren mee (‘Hervestiging’). Woensdag wordt alles ingevoerd en zaterdag hebben we een heel pakket in de bus en zijn weer inwoner in NL met een briefadres. Toppie, want nu kunnen we een auto gaan kopen en op naam laten zetten.

Wat deze week ook snel gaat is het solliciteren voor mij...na een aantal gesprekken onderteken in vrijdag mijn contract en ga per 1 september aan de slag bij Huntsman!! Ik ben superblij en heb er veel zin in!

Heel de week regelen we allerlei andere kleine dingen en rijden af en aan. Even struinen door Dordrecht op onze schoenen resulteert in heftige blaren. Dat wordt nog wat na 1 september, ik denk dat ik mijn gympies maar voor de zekerheid in mijn tas gooi!

België -> NL:heel veel gezelligheid en spullen te koop

Oostende was super leuk, zoals altijd! Lekker door de stad gestruind en met Mark (SY Begerto – hij was even terug thuis, Begerto ligt nog op de Azoren) lekker geborreld en overheerlijk bij hem gegeten!! Heeel gezellig!

En toen was het zover, op naar Nederland! Het was een prima dagje, fokje bij en het juiste tij op naar Vlissingen! Een prima dagje ja, maar ik was in een trieste bui...

Eenmaal in Vlissingen hadden we (bijna) elke dag zoveel gezelligheid, dat mijn trieste gevoelens al vrij snel naar de achtergrond gedrukt werden. In de haven lag ook een oud collega van Shell. Heel grappig om Jan Peter weer te zien na zo’n lange tijd en samen met Ria hebben we gezellig bijgekletst! Etienne z’n ouders lagen op het Veerse Meer en kwamen natuurlijk even aangefietst, en de dag erna brachten mijn moeder, mijn broertje en z’n vriendin ons een bezoekje. Wat raar en toch ook weer super vertrouwd om elkaar na bijna twee jaar weer te zien!!

In de haven kregen we ook regelmatig leuke buren en was het elke keer weer gezellig kletsen! En toen stapte er ineens ook een oude bekende aan boord! Willem van de Flying Swan!!! Dat was een verassing! Dus ’s avonds gezellig aan de koffie met Willem en Martine, we kwamen niet uitgekletst!

En toen was het alweer donderdag en kwamen onze vriendjes Nicole en Joris (SY Cedo Nulli) aan! Wij wachten ze op in de haven met champagne. En ook deze avond weer heel gezellig gekletst, gepraat en gegeten! We hielden dat erin, want vrijdagavond was het weer zo’n gezellige avond en ontmoeten we bij Cedo Nulli, Marieke en Jorg (SY Barnstormer), die met Nicole en Joris tegelijk waren vertrokken.

Afgelopen zaterdag zijn we naar Middelburg gevaren en zagen daar Frits en Gerda weer (Etienne z’n ouders) omdat Gerda gisteren jarig was. Heerlijk uit eten geweest!

Iedereen vraagt zich af waarom we al ‘zo vroeg’ in NL zijn als we as zaterdag pas ‘officieel’ aankomen. Nou, dat is de andere kant van deze weken; we zijn al aan het solliciteren en dat maakte dat we besloten dat het handiger was wat eerder echt in NL te zijn en daardoor ook een NL’s mobieltje te hebben, enz. Het ziet er allemaal heel hoopvol uit, dus dat is heel gaaf, maar maakt het hele feest ook wel extra spannend!

En dat is wat het allemaal is; spannend! We kijken enorm uit naar ons volgend avontuur; werken en settelen. We zijn ‘druk’ met dingen uitzoeken en regelen en merken dat op dat gebied NL nog niet veranderd is. In de supermarkten lopen we rond als kleine kinderen in een snoepwinkel. Wat een heerlijkheden allemaal!! Etienne heeft zo bijna ‘alles’ al weer gegeten (kroketten, saté, frikadellen, shoarma, kibbeling, enz) en voor mij is er hier ook een ruim aanbod (dropjes, krentenbrood, pitabroodjes, kaas). We genieten dus en lopen extra grote rondjes om zo al het lekkers in balans te houden.

Aankomst!!

Boulogne, Duinkerke en Oostende

Eindelijk weer een internetverbinding in de haven die e.e.a. niet blokkeert, dus ik kan weer de site bijwerken…

Het dagje en nachtje naar Boulogne sur Mer was een prima tochtje!! We hadden super mazzel, want we gingen lekker hard en we hadden het tij super lang mee. Dus dat was fijn!

Boulogne was weer leuk. De haven lag ook hier goed vol. En zoveel Nederlanders! Haha, dat is heel grappig, wij zijn altijd best gespitst of we een NL’se vlag zien en daar kunnen we nu niet meer omheen, zoveel! Grappig hoor.

En we hebben gezellig gekletst met Judith en Mathijs van de Inca, vrienden van de Blue Spirit, waar wij in 2010 gezellig lang mee hebben opgevaren. Erg leuk!

Verder heerlijk door Boulogne gestruind en verder gewoon rustig aan gedaan. Lekker ook weer internet, dus wat dingen geregeld en we zijn natuurlijk aan het solliciteren, wat er ook positief uit ziet. Fijn gevoel, want het houd je toch wel bezig, weer naar NL komen.

Inmiddels hebben we Boulogne vanochtend in alle vroegte weer verlaten. Het was nog heel vroeg, net krap licht, maar ja, we wilden nog wat tij meepakken. Dat lukte, want ook vandaag hielden we het de hele tocht mee tot het laatste uur. Maar aangezien het goed waaide, konden we ook heerlijk zeilen en trok de wind ook. Het was weer eens een aardig windje, onze buurman heeft het over windkracht 8, maar dat hebben wij niet op de meter gezien. Omdat we dicht onder de kust voeren waren er geen golven, dus toppie!

Heel de tocht zagen we al dikke, zwarte wolken, maar pas toen we net aan de steiger lagen, begon het te miezeren. Timing!

Vanochtend was het weer vroeg dag, op weg met de stroom mee. Heerlijk weer. Weinig wind, dus motorzeilen. We zagen de kust veranderen van industrie naar flats en hotels. En ja hoor, daar was Oostende alweer, onze favoriet! De havenmeester vermoedde het al: “op wereldreis geweest?” De jerrycans waren hem opgevallen en eerst kwamen we twee keer per jaar langs en toen 6 jaar geleden voor het laatst…hihi, slimme gast!

Lekker geluncht met patatekes en even door de stad gestruind. Voor de rest rustig aan en ik ben weer alles terug een plekje aan het geven wat de douane-jongens overhoop hadden gehaald. En we hebben een gezellig vooruitzicht voor de happy hour vanmiddag!

Een van onze trouwe volgers had ons al gespot met binnenvaren!!!

Cherbourg

En ja, we zijn er hoor!! Gisteren kwamen we rond de lunch aan. Het was een prima tochtje, tij mee, dus we spoten erheen! Het was ook zeker geen saai tochtje, want rara, we vertrokken uit Alderney met z’n tweetjes....en kwamen in Cherbourg aan met z’n zessen!!!

Nee, don’t worry! Geen (boot)vluchtelingen opgepikt. We waren ‘alleen maar’ geënterd door de kustwacht en douane! Pffff…

We zagen in de verte al een fregat varen, maar ja, dat zie je wel weer. Toen werden we opgeroepen. Wat vragen en “we komen aan boord, maar u kunt uw koers en snelheid handhaven.” Vier man werden met een zodiac aan boord gezet. Super aardige lui! Ja, want we hebben ze redelijk ‘leren kennen’ in die zeker 1,5 uur dat ze aan boord waren!

Heel de boot werd nauwkeurig doorzocht! En geloof me, inmiddels is dat een hels karwei, met al die spullen die we aan boord hebben. Het was bewolkt en fris toen we vertrokken, maar toen ze eenmaal aan boord waren knapte het weer op en steeg de temperatuur buiten goed, maar binnen ook! Eentje lag er op een gegeven moment op ons bed om het luik aan de achterkant met een schoevendraaier open te wrikken. We hebben wel gelachen, want dat ging niet helemaal, een ander erbij en toen moest ik komen kijken, “ja, dat gaat echt zo wel open.” Maar alles dus onderzocht, onze verhalen gecheckt. Het leek alsof ze het in het begin niet begrepen: “wanneer is jullie vakantie begonnen?” “2010” “2010???” “Ja, 2010” Even in het supersnelle Frans wat woordjes met elkaar en hoofdschud bewegingen. “Heb je een logboek?” Tja, toen moest hij het wel geloven. Allerlei vragen en een aantal van hen snapte niet dat we het ‘zeewater’ dronken. “Nee, we filteren dat!” “??” “Ontzouten van het zeewater…” Gelukkig wist een van de jongens haarfijn wat een watermaker was en kon het, tot in de kleinste details, aan de anderen uitleggen. Heel de installatie moest nog een keer goed bekeken worden en tjee, dat was wel wat.

De boot werd uitgebreid beklopt en bevoeld en de luiken boven de watertanks moesten ja, toch echt los. Schroeven werden eruit gedraaid en oje?! Het mangat zat zo grondig dicht met veel schroeven en speciale tape, dat kon echt niet open! Probleem!! Er werd langdurig heen en weer gebeld met de baas op het grote fregat, dat precies achter ons bleef varen. Wel heel grappig, want zelfs de ferry gaf ons ruim baan en alles ging opzij toen we de buitenhaven van Cherbourg invoeren. Ook hadden we geen bonnetje van het tanken in Camaret en dat was ook een groot probleem. Met een plastic bekertje werd de kleur van de diesel in de jerrycans gecheckt en uiteindelijk, we voeren toen de jachthaven al in, kwam het verlossende woord dat het oke was en de watertank toch ook niet open hoefde. Pffff!! En dan vaar je, met 4 douane gasten de overvolle haven in. Haha!!! Mensen zullen wel gedacht hebben!

Cherbourg is super leuk en een mooi, gezellige stad. Er was gisteren en vandaag ook markt en braderie dus lekker rondgestruind. Heerlijk weer winkels gekeken en de benen gestrekt.

Morgen (zondag) gaan we weer verder. Waarschijnlijk ons laatste nachtje door naar Boulogne sur Mer.

En nog een foto van onze walvissen van de Azoren naar Camaret. Het is moeilijk om precies te zeggen welke het zijn, we denken Blue Whales en Sperm Whales.

 

Alderney

En dan na een dagje en nachtje en dagje komen we bij de Kanaaleilanden aan. We zijn wat te langzaam gegaan dus de stroom is net fout. We besluiten om niet door te gaan naar Cherbourgh, maar Alderney in te gaan. En dan zijn we er bijna, de haven al in zicht en vallen we zowat stil! De stroom kachelt daar erg door! Gatverdamme!! We ploeteren gewoon maar rustig door, nou ja, eigenlijk onze Mitsubishi meer, maar rond half vier pakken we dant toch een mooringboei bij Alderney op. De motor gaat uit en wat een rust.
.
Maar ook, wat een NL'ers!! Dat is wel grappig, voorheen, op de meest remote plekken vielen NL'se vlaggen meteen op want dat was natuurlijk speciaal. Nu zitten we gelijk met de zomervakantie en dus is het druk met andere NL'ers. Grappig!! En helemaal als dan een dinghy langszij komt en meteen zegt: "Hé Etienne!" Huh?? Hoe leuk is het dan, dat dit Gijs en Ingrid zijn, goede vrienden van de Flying Swan waar wij in het begin mee opgevaren hebben! Heel gaaf!!! Even super gezellig gekletst en helaas hebben we geen tijd voor koffie morgen, want wij gaan alweer vroeg verder naar Cherbourgh.
.
Ja, Cherbourgh. Het is nu niet ver meer en we kunnen het tij goed plannen, dus nu moet het dan toch echt gaan lukken. Leuk om toch weer op de verschillende plekjes te zijn, waar we zes jaar geleden ook waren. Er is allemaal niet zoveel veranderd.

At 21-7-2016 13:26 (utc) our position was 49°43.68'N 002°11.82'W

 

Aankomen en weer verder

Afgelopen zondag, aan het einde van de middag, voeren we de haven van Camaret-sur-Mer binnen! Geweldig! En wat een raar gevoel...zes jaar geleden vertrokken vanaf hier voor onze 'eerste' grote oversteek, de Golf van Biscaye over. En nu, nu landen we hier aan na onze laatste grote oversteek! Gemengde gevoelens dus...
.
Het was wel grappig, want alles was weer heel herkenbaar alleen de enorme drukte niet! Ongelooflijk! Wat bleek, er waren Maritieme dagen in Brest, wat een stuk verder in deze kom ligt. We hebben heerlijk geslapen zo in een haven, na een lekkere douche. Ik weet niet of sommigen van jullie nog het stukje 'Bunkerdouchen' herinneren van toen we zes jaar geleden hier waren? Nou, er was weinig veranderd! Haha!!
.
De volgende dag Camaret in. Een heerlijk dorpje, met knusse smalle straatjes, leuke terrasjes en gewoon gezellig. Het was super weer! Warm! Onze Russische (!) buren wilden de volgende ochtend weg, dus besloten wij maar voor anker te gaan. En dat was een goede beslissing, want de haven liep tegen de avond weer bomvol met roeiboten uit Brest, oude Tallships en oude kleinere schepen. En de volgende ochtend lagen we voor anker weer eerste rang! Met een kopje koffie en een lekker stukje eigengebakken appeltaart genoten we van het schouwspel. Het was een beetje Sail Amsterdam, maar dan Sail Camaret. Alles wat drijft voer naar buiten, alle zeilboten zeilden weg en een aantal grote schepen voeren in en uit met gasten! Keek je verder de baai op, dan zag het wit van de zeilen...heel leuk!
.
Aan het einde van de dag hebben we gezellig wat gedronken met de Nederlandse boot, Indian Summer. Zij volgen ons al jaren en ook verschillende anderen, dus was het even gezellig kletsen!
.
En toen zijn we vanochtend (woensdag dus) alweer vertrokken. Ze gaven nog wat wind op, maar dat viel zwaar tegen. We vertrokken met mist en dikke bewolking in een grijze wereld. Zo jammer, want de kust is hier echt prachtig om te zien!! Maar we hebben dus niets gezien... De stroom viel ook tegen in het begin en er is gewoon geen wind. Gelukkig hebben we een motor en die pruttelt dus nu ook weer volop. ;-)
.
We hebben koers gezet naar Cherbourgh, maar afhankelijk van het tij kan het ook Alderney worden. Het is een klein tochtje, 1 nachtje.

At 20-7-2016 14:39 (utc) our position was 48°44.40'N 004°31.65'W

Walvis avontuur

Het is echt een mooi tochtje!! Ok, af en toe zeilen en dan weer wat motoren, maar het is net alsof we op een meer aan het zeilen zijn, de golven zijn namelijk minimaal. Helaas voorspellen de gribs tegenwind op het moment we het kanaal in komen. We zijn dus naar wat alternatieven aan het kijken en vrezen dat we niet meteen naar Cherbourgh kunnen. Maakt niet uit, dan gaan we er gewoon met een omweg wel of niet heen. En oja, we moeten nog een kleine 350 mijl (naar Cherbourgh dan).
.
Sinds gisteren zijn we wat minder alleen en zien we geregeld visboten. Ze hebben allemaal (tot nu toe dan) AIS, wat wel fijn is. Overdag zijn ze, wat ons betreft, alleen iets te nieuwsgierig, want ze komen recht op je af, ff kijken, om dan op het laatste moment af te buigen. De eerste keer waren we toch lichtelijk in de stress! ;-)
.
Over stress gesproken... De walvissen zijn echt geweldig en de laatste dagen is het soms net Madagascar met heel veel spuiten om ons heen en in de verte. Gisteren beloonde een leuk groepje ons echter met een heel spannend momentje... Vier stuks zagen we al langzaam onze kant op komen, camera in de aanslag voor de film en ik had mijn telelens klaar. En ja hoor, ze kwamen prachtig dichtbij. Nu ik eraan terug denk realiseer ik me eigenlijk pas hoe bizar het was en Etienne moet lachen omdat, toen we het er daarstraks over hadden, ik het me nog niet helemaal realiseerde. Wel nu, ze kwamen uit de verte aan dus, voorlangs en we konden filmen en foto's maken! Geweldig! Toen doken ze onder en zaten we te wachten waar ze boven zouden komen... dat werd dus recht voor onze punt!! En wel zo dichtbij dat ik al ging verzinnen hoe ik ze kon waarschuwen zodat we ze niet zouden overvaren! Gelukkig gingen ze toen haaks de hoek om, alleen was dat recht op ons af! Wij wisten even niet wat te doen, maar g
elukkig zwommen ze gewoon heel nieuwsgierig, met z'n viertjes, rustig langs ons! Ik rende om de genua heen naar het gangboord om weer foto's te maken, maar mijn telelens kon alleen een vin in detail vinden, zo dichtbij waren ze!! Ze waren ook super rustig, heel nieuwsgierig en bleven heel de tijd boven. We hadden al gemerkt dat als ze schrikken of we motoren, ze echt onderduiken en van je weg gaan. Heel gaaf dus, maar ook wel weer even een spannend avontuurtje!
.
Datzelfde overkwam Etienne vannacht weer toen hij dichtbij een spuit hoorde en even later een dolfijn uit het water sprong, je kunt je voorstellen dat z'n hart in z'n keel zat. Vandaag zagen we weer een exemplaar van heel dichtbij! Dit keer konden we heel goed z'n kop zien en realiseerde ons weer dat het toch echt wel enorme beesten zijn!!
.
Nu zijn we aan het motoren en op het gebied van de walvissen vinden we dat niet erg, want ze komen, om de een of andere reden (met haar zwarte antifouling heeft La Luna een mooi walvisbuikje?), wat ons betreft toch iets te dichtbij! Al moeten we er niet over mopperen, het geeft ons weer wat om naar te kijken zo op zo'n dag.

At 15-7-2016 16:34 (utc) our position was 47°19.05'N 009°30.30'W

Gewoon rustig verder

Dat is wat we doen. We gaan gewoon rustig verder. Vandaag weer heel de dag kunnen zeilen, wat prachtig is op een rustige zee. In de verte weer verschillende spuiten van walvissen gezien en er kwam een groep dolfijnen kijken. Verder wordt het iets drukker met twee vrachtschepen vannacht.
.
Weinig nieuws eigenlijk. We lezen, schrijven of kletsen wat en kijken om ons heen. Het is prachtig weer.

At 14-7-2016 16:02 (utc) our position was 46°21.64'N 011°37.26'W

Enzovoort

Vanmiddag vertrok de wind en hebben we de motor weer gestart. Viel toch al niet tegen, want als ik de gribfiles zag dacht ik dat we al veel eerder moesten gaan motoren. We hebben nog redelijk lang kunnen zeilen. Het weer is dus erg rustig! Nu is ook de zee vlak geworden. Eigenlijk heerlijk, al hopen we toch wel weer op zeilwind, want we halen het nog net niet op de motor. Ik heb misschien iets te hard gevraagd om een rustig tochtje voor dit keer... ;-)
.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, (al wordt de maan wel steeds groter), want vannacht werden we opgeschrikt door een enorme klap. Wij hebben iets geraakt of iets heeft ons geraakt, daar zijn we het nog niet over eens. Zo ook wat het was en waartegen precies, al vermoeden we tegen het roertje van de hydrovane. Heel onduidelijk allemaal, maar we hebben geen schade, dus niets aan de hand. Maar je nieuwsgierigheid wil dan altijd wel graag weten wat en hoe!
.
Verder vandaag heerlijk genoten van een prachtige blauwe lucht en schitterende zon! De wind maakt het fris, maar verder is het goed vertoeven. Omdat het water lekker vlak is, zagen we ook alweer een paar spuiten van walvissen!! Eentje hebben we op de film, al is het nog steeds ver weg, maar wel gaaf om te zien. Verder weinig nieuws vanaf hier. Het is eenzaam en stil, want nog steeds geen boot op de AIS, al zien we wel veel vliegtuigen overkomen.
.
Gegroet!!

At 12-7-2016 17:35 (utc) our position was 44°23.59'N 016°11.94'W

Andere oceaan

Het gaat hier nog steeds prima! Inmiddels zitten we ook in het ritme van een langere trip en rijgen de dagen weer aan elkaar. Het weer is prima, veel bewolkt, maar ook geregeld een zon en de wind is rustig, waardoor ook de golven. Het is zo tussen de 7 en 10 knopen wind. Prima dus.
.
We gaan gestaag verder. Voor ons doen praten we deze trip weinig, terwijl we eigenlijk genoeg hebben om over te praten, zou je zeggen. We zijn, denk ik, eerder vol met eigen gedachten.
.
Wat wel weer grappig is, elke oceaan is anders en zo ook de Noordelijke Atlantische oceaan. Wetenschappelijk zal het misschien ook wel, maar dat kan ik niet bepalen natuurlijk, het is alleen maar van wat ik zie. En ik zie hier geen vliegende vissen meer (wel weer lekker onbezorgd lezen met een lichtje dus 's avonds), wel enorme (en dan echt enorme) grote groepen met kleine dolfijnen, echt van die springers. We zagen vandaag zelfs weer een paar walvissen! De luminscentie is summier hier en er is continu wel een vogel te zien. We merken duidelijk dat er een getijdestroom loopt. Het ene moment gaan we soepeltjes en het andere moment is het een klotsbak. Er zijn, naast dat we ook vaak de zon hebben, ook heel veel wolken. Gelukkig is het 's avonds vaak weer helder en zien we de sterren tussen de sterren en de melkweg. Weer genieten.
.
De eerste mijlpaal van door de 1000 mijl zijn we al een tijdje door en steven nu af op het 'halverwege punt'. Lekker hoor, want hoe mooi een oceaan ook is, wij vinden het heerlijk dat we alweer aan het aftellen zijn! ;-)

At 11-7-2016 17:27 (utc) our position was 43°37.43'N 018°37.33'W

Laatste trip

En ja, we zijn weer onderweg. Afgelopen donderdag hebben we ons losgerukt van de Azoren. Was best moeilijk. Misschien omdat de Azoren gewoon prachtig zijn, met super vriendelijke mensen, of omdat het onze laatste trip gaat zijn en de tochten hiervoor nu niet echt de leukste waren?
.
Ik denk alles bij elkaar. Want met het vertrek van de Azoren zeilen we nu naar het vasteland Europa. Waar we gaan landen weten we nog niet precies, maar zeker nog niet NL. Waarschijnlijk Frankrijk ergens. En dan, dan komen we wel heel dichtbij NL. Ineens ga je dingen ook een soort van 'voor het laatst doen'. Raar. Heel raar.
.
Maar, vooralsnog klagen we niet, want tot nu toe hebben we een TT'tje. Top Trip. We vertrokken in de laaghangende bewolking, maar voor Terceira klaarde het op en hadden we een super warme eerste dag. Wel met heel weinig wind, dus was het motoren, maar daardoor konden wel lekker rustig inslingeren. 's Nachts was het weer prachtig met veel sterren tussen de sterren.
.
De tweede dag konden we alweer gaan zeilen. Stroom ook goed mee, dus we gingen als de brandweer. Advies is om eerst noord te gaan varen, totdat je de westenwind oppakt en daarmee zo het kanaal in kan. Tweede nacht was een beetje regenachtig, maar niet erg.
.
En vandaag is weer een prachtige dag. De wind maakt het was frisser, maar de zon doet goed haar best. We zijn inmiddels maar gewoon naar het waypoint (Engels Kanaal) aan het varen, want we hebben nu al westenwind. Ik denk dat de stroom vertrokken is, misschien nog een beetje, maar het gaat super. Ook laten de gribfiles niets geks zien voor de komende dagen, dus alles ok hier.

At 9-7-2016 16:46 (utc) our position was 41°57.58'N 023°08.74'W

Eilanden rondreis

Zoals zo vaak als je het naar je zin hebt, vliegt de tijd! We doen echt super leuke dingen en dan heb ik vaak ‘geen tijd’ om even te gaan zitten voor een heel verhaal. En voor je het weet ben je een dikke week verder en kan ik weer een heel boek schrijven!

Ik ga dus gewoon vanaf het begin beginnen…. En dat begon met onze geweldig bezoek aan Pico!

Maandag vorige week dus op de pont naar Pico! Lynn en Ian, onze Canadese vrienden, wachten ons aan de andere kant al op en natuurlijk eerst aan de koffie. We rijden het eiland rond. Helaas is de berg op Pico (2351 m hoog) in de wolken en dus gaan we na bezoek aan het bezoekerscentrum weer naar beneden. Pico is schitterend! Het is weer heel anders dan Flores. En wat met name heel interessant is, en redelijk uniek, zijn de ‘wijnvelden’ (Lajido of Criação Velha). Op alle eilanden in de Azoren zijn muurtjes te zien, gebouwd (net zoals de oude huizen) gewoon door het opstapelen van lavastenen. Deze stenen zijn niet heel netjes gebeeldhouwd, maar gewoon in stukken gehakt en als een puzzel op elkaar gelegd. Deze muurtjes markeren landafscheidingen, fungeren als muur voor terrassen en ook als afscheiding voor de wijnranken. En dan zijn het kleine oppervlakken, zo’n 3 bij 3. De wijnranken worden hiertussen verbouwd om zo te profiteren van de warmte die de muurtjes na een dag opwarmen ’s nachts uitstralen en ze houden de zoute lucht ook van de planten weg.

We picknicken op een van de prachtige, speciaal daarvoor, door de overheid gemaakte plaatsen. Gezellig!!

Het is prachtig weer en we genieten van de uitzichten en schattige dorpjes. We kopen eten voor ’s avonds en de vrienden en buren van Lynn en Ian komen ook gezellig eten ’s avonds. Er wordt nog een tafel bijgezet en alle borden komen uit de kast. De vrienden zijn opgegroeid op de Azoren, ongeveer tot 10 jaar en daarna (ieder afzonderlijk met hun familie natuurlijk) geëmigreerd naar California, Amerika. Ze spreken dus prima Engels en Portugees! Een gezellig groepje! En helemaal met Manuel en Maria, de buurtjes. Wat een schatjes! Helaas is mijn woordenschat nog te klein en kan ik niet veel met ze praten. We hebben een ontzettend gezellige avond!

Als we de volgende ochtend wakker worden, regent het. We ontbijten erg laat, maar gezellig en gaan weer op pad. We bezoeken het walvismuseum. Vroeger, tot 1984 was de walvisserij een heel groot ding op alle eilanden hier en m.n. op Pico. We kijken een filmpje uit ’72, een real-life filmpje! Het maakt grote indruk, het is gevaarlijk en rauw werk en dat voor 15 euro per week. Sommigen kunnen er niet van leven, het gaat niet heel het jaar door, en houden er koeien bij, voor 3 euro in de week. We genieten van een late lunch en gaan dan weer naar de veerpont. We moeten helaas afscheid nemen, we zijn super verwend en het waren echt fantastische dagen!!

De volgende dag doen we ‘rustig aan’. Dalwhinnie is gearriveerd en we tijdens de koffie en lunch kletsen we gezellig bij! We gaan nog even naar de supermarkt en happy hour’en bij Café Sport.

De volgende dag varen we om 9 uur de haven uit. Het zou een mooie dag worden, met wat wind. Het is een grauwe grijze dag en na een paar uur zijn we met het tacken niet veel verder weg van Fajal, dus starten we de motor maar. We motoren tussen Pico en Sao Jorge door en zien twee enorme spermwhales, potvissen!! Heel gaaf! En net voor de haven hebben we een ander prachtig beest, een enorme rog! Heel gaaf, hij zwaaide ons nog even met z’n ene vleugel en daarna met z’n andere gedag. Half de middag lopen we het haventje van Velas in. Een heerlijk schitterend, knus haventje! Omringt door een enorme rotswand en aan de andere kant het prachtige dorpje Velas. Het is echt een typisch dorpje van de Azoren, met een grote kerk en daaromheen prachtige kinderkopjes in mooie tekeningen en leuke pittoreske huizen.

Vrijdag gaan we ’s middags met Nicole en Joris (SY Cedo Nulli) op pad. In een dorpje in de buurt, Santo Amaro, is er een locaal feest met aan het einde van de dag stierenvechten. Het vvv zegt drie uur, maar als we daar zijn, hebben de locals het over 5 uur. Uiteindelijk staan we om 5 uur op het veld, naast de bar (een speciaal daarvoor omgebouwde container) en zien we de stieren in bakken aankomen en alle voorbereidingen vinden plaats. Het begint ruim een uur later, maar dat mag de pret niet drukken. We zijn de enige toeristen en worden voorzichtig bekeken. Er is een stuk grasveld afgezet en daar wordt stier nummer 1 losgelaten. De stoere jongenmannen rennen voor de stier over het veld van rechts naar links. Er zijn er een paar iets baldadiger en eindigen op z’n kop of ‘knuffelend’ met hem op de grond. Erg vermakelijk! Daarna als afsluiting heerlijk gegeten bij restaurant Acor!

De dag erna zouden de stieren door de straten rennen. Dus wij weer met de taxi. Toen we het dorp inreden stonden er al bij de bar en herkenden ons. We werden onthaald als oude bekenden. Heel grappig!! Lootjes getrokken voor prijzen, 180 stuks voor een paar euro en maar een klein bakje gewonnen. De buurman had medelijden met ons en zo kregen Nicole en ik ieder een tafelkleedje. Enorm gelachen! Aan de bar ook, wijn uit een plastic bekertje voor 50 cent! En we kregen van alles te proeven. De tuinbonen gemarineerd in een sausje waren super lekker en Joris, Nicole en Etienne proefden ook nog een donut en gevuld ei. We kletsen met de helden van gisteren en de oude stierenvechters.

Toen de stieren door de straat gingen rennen (eigenlijk meer de kruising voor de kerk) gingen wij hoog achter een muurtje bij de kerk staan. Heel grappig ook dit keer, maar nu waren het serieuze stieren! Een enorm leuk locaal evenement waar het hele dorp voor uitloopt. Heel gaaf en goh, wat zijn de mensen hier vriendelijk en gastvrij.
[[image:sao-jorge-santo-amaro-bulls-on-street-2.jpg::center:0]]
Gisteren zijn we met Joris en Nicole het eiland rond gaan rijden. Met een knalrode Toyota Aygo hebben we echt het hele eiland rondgecrost en zelfs een padje gehad dat toch wel heeeeeel steil was. Super leuk en Sao Jorge is ook weer een prachtig eiland!We gaan voor een bezoek aan de locale tonijnfabriek (die super lekkere tonijn in blik maken), maar een officieel gezelschap is ons voor en wij kunnen niet mee. Op naar de koffieplantage. Heerlijke locale espresso en de dochter vertelt vol passie over de koffie.

Het weer wisselt van nattig in de wolken, tot zon aan de waterkant. We worden vermaakt met prachtige vergezichten en typische Portugese dorpjes. We lunchen lekker in het meest zuidoostelijke puntje en rijden dan via de kaasfabriek naar het noordelijkste punt.

Weer een super gezellige, geslaagde dag!

Vandaag doen we rustig aan. Nog even broodjes halen en mijn zeillaarzen bij de schoenmaker gebracht. Die heeft wel het meest kleine winkeltje ooit gezien!!  Morgen gaan we verder naar Terceira. Erg benieuwd hoe het daar gaat zijn, want in de stad alleen al (waar we gaan liggen) wonen bijna 4 keer zoveel mensen (ong. 35.000) dan hier op heel eiland (ong. 9.000). En dit heerlijke kneuterige, ontzettend gastvrije sfeertje, daar hou ik toch wel van

PS Wil je nog meer foto's zien? Er zijn nu albums in 'Foto's' van Horta, Pico en Sao Jorge!

Horta - Wall of Fame

Na een dag en nacht motoren kwamen we ’s ochtends vroeg in Horta aan. Horta ligt op het eiland Fajal en is een hele bekende stopplaats voor de cruisers die naar Europa gaan. Het is dan ook mega druk in deze enorme haven. Je kunt voor anker, in een box of tegen elkaar langs de breakwater. Wij hadden mazzel, we kregen een box toegewezen.

 In de haven zagen we ook de andere NL’ers weer en zagen dat er nog meer lagen. Ook kwamen we nog meer bekenden tegen (zoals Superted, Kaste Helmi, Zen Again) en dat is altijd erg leuk!

Inmiddels zijn we hier alweer wat daagjes en hebben het plaatsje goed verkend.

 

 Het is een leuk plaatsje en met de goedkope prijzen is het weer eens leuk uiteten of gewoon ergens een biertje drinken, zoals in Cafe Sport. Al jaren een begrip onder de zeevarenden. Het wordt er met de jaren kleiner, want iedereen laat een vlag achter. Zo ook wij met ‘ons groepje’.

 Verder hebben we met z’n allen gezellig gechineesd en heeft Mark (Begerto) ons getrakteerd op zijn camembert-specialiteit. Smullen!!

En wat doe je als cruiser in Horta? Dan laat je je tekening achter op de ‘wall of fame’. Nou ja ‘wall’, muur… alles wat hier beschilderd kan worden is beschilderd met tekeningen van boten. Hele kunstwerken komen voorbij!

 

 En ook wij zijn een paar ochtenden bezig geweest. Iedereen een blikje verf gekocht (verschillende kleuren natuurlijk) om de kosten te delen en aan de slag.

 Erg leuk om te doen en je hebt enorm veel aanspraak ondertussen, want er komen ook veel toeristen hiernaartoe en dan zijn al deze tekeningen een ware trekpleister. Erg leuk om dan weer NL’ers tegen te komen die je via via kent en hier met een Djoser wandelvakantie zijn.

Ook hebben we natuurlijk een rondje gelopen en al onze cruiservrienden opgezocht. Met een beetje hulp inmiddels ook de meesten gevonden! Ze staan op facebook en in het foto album Horta.

Verder hebben we een paar hele kleine klusjes weer gedaan, de supermarkt gevonden en zijn we alweer aan het plannen om verder te gaan. We willen nog een aantal eilandjes bezoeken voor we weer gaan oversteken. En zo gaan we morgen naar Pico. Een klein, prachtig eilandje wat we vanaf hier kunnen zien. We spelen vals, want we gaan lekker met de ferry. Op Pica gaan we Ian en Lynn opzoeken die we eerder hebben ontmoet en blijven bij hun slapen. Toppie dus!

Er staan weer foto’s in het Azoren, Horta album!

Flores = bloemeneiland

Nu we alweer wat dagen verder zijn en heerlijk in de haven in Flores liggen, kijken we terug op de reis en vragen ons af of het nu echt zo’n vreselijk K-trip was. Grappig is dat hoe dat gaat. Eenmaal goed geslapen en gegeten en gerust en het lijkt allemaal niet zo erg meer als je terugkijkt.

Maar als ik het logboek erbij pak, blijkt dat we inderdaad veel wind hebben gehad. Het was een van de trips waarin we het meeste wind overall hebben gehad. Dagen van makkelijk boven de 20 knopen (= windkracht 5-6) continu. En dat maakt dat de zee opbouwt, de boot meer gaat bewegen en je dus minder makkelijk beweegt aan boord. Dit zorgt voor blauwe plekken en vermoeidheid. Probeer het maar eens, een avond koken met maar één hand. Want met die andere moet je jezelf vasthouden om niet de hele salon door geslingerd te worden... gaat prima toch?

We hebben ook aardig wat dagen grauw en grijs weer gehad. Zeker de laatste dagen! En dan zakt mijn humeur al snel beneden het vriespunt. Verder is alles prima gegaan deze trip. Meeste wind was rond de 35 knopen (= windkracht 8) dus dat was minder dan naar Bermuda. Haha! Hoe snel je ook daaraan went, want met dagen van rond en boven de 20 knopen, denk je op het moment het iets minder wordt al meteen “tjee wat rustig.” Of als je de wind weer meer ziet worden, na een rustige dag “och, het is máár 20 knopen.” Tja, alles gerelateerd aan...

Wat wel balen was, we hebben aardig wat water overgekregen deze trip en dan met ons ‘heerlijk’ zonneluik is dat gewoon K. Dit gaat ok bij regen of kleine golven, maar wanneer ze boven op het luik breken, dan stort er een waterval naar binnen via het schuifsysteem. Dus wat waren we blij dat we de dag van aankomst hier een prachtige zonnige droge dag hadden!! Alles naar buiten en drogen!! Heel de tent uitsoppen met zoet water en eer het de dag erna ging regenen, waren wij ‘zoutloos’.

En die regen…die zorgt ervoor dat we de boot aan de buitenkant niet hoeven af te doen, maar ook niet kunnen. We liggen hier nu bijna 5 dagen en 3,5 heeft het daarvan geregend. En hoe!! De Engelse drizzle (miezerregen die een hele dag aanhoudt) of gewoon met bak en al naar beneden. Tussen de buien door en tijdens een kleine bui zijn we boodschappen gaan doen en hebben we Lajes das Flores bekeken.

Het is een schattig dorpje! Maar tegen het eiland opgebouwd, dus continu steil omhoog lopen. De supermarkten zijn basic, maar prima. Zelfs nog aardig wat glutenvrij spul!! En heeeeel goedkoop! Zeker vergeleken met de States. Wijn voor nog geen 2 euro, chips voor onder een euro en blikken champignons zijn hier weer 80 cent ipv 7 dollar!

Ook het uiteten is weer betaalbaar. Dat hebben we een keer gedaan, gezellig met Nicole en Joris (Cedo Nulli), Martin en Bertie (Blue’s) en Marc (Begerto). Ook gezellig samen geborreld!

 Gisteren zijn we, met deze andere boten, heel de dag op schoolreisje geweest. Super leuk!!! Maar wat een nattigheid, het regende heel de dag! Het is echt een prachtig eiland, veel watervallen en veel groen. En ja, dat komt ergens door. Maar onze reisleider zei ook wel dat het meer een december of januari dag was, dan een dag in juni. Het was niet anders en we hebben toch wel veel gezien en een leuke indruk van het eiland gekregen. Flores betekend bloemen en die hebben we wel wat gezien. De originele bloem waarna het eiland is benoemd (die floreerde hevig toen de eerste mensen aanlanden) bloeit in september, dus we hebben alleen het groen bewonderd. We hebben gekeken bij een watermolen, hoe de mensen vroeger leefden en zijn heel het eiland rondgereden. Een van de watervallen was echt super indrukwekkend! Er zijn er nog meer en groter, maar dat was allemaal in de mist.

 Vandaag regent het ook alweer bijna heel de dag. We halen brood en gaan naar de havenmeester in de drizzle, maar aan het einde van de dag klaart het weer op. Moet ook wel, want het wordt de komende dagen mooi weer, zegt het locale weerbericht. Blue’s en Cedo Nulli zijn vanochtend vertrokken naar Horta, wij en Begerto volgen morgen. Het is een dag en nachtje varen. Vandaag gaf het weer nog wat wind op om te zeilen, morgen beloven ze zon, maar geen wind. Jammer dan, denken wij, want we hopen op een droge tocht.

Yeah!!!

We zijn er!! Vanochtend zijn we aangekomen op Flores in de Azoren!

We zijn erg blij en hebben al heerlijk koffie gedronken met Cedo Nulli, Blue's en Begeto. Een terugblik op de tocht volgt nog, want tjonge jonge.... Nu eerst maar even alles drogen, inclusief wij!

 

Bijna

Alles ok hier! We hebben aardig wat wind gehad en nog steeds. Maar het einde is in zicht. Nog zo'n dikke honderd mijl naar Flores! Het is alleen wel een scherpe koers, dus hopelijk kunnen we het vasthouden. Wat een uitputtingslag is deze trip zeg!! Het is gewoon continu veel wind en aardige zee, hierdoor kost alles wat je doet veel meer moeite, want de boot hotst en botst. We zullen erg blij zijn als we er zijn... ;-)

At 7-6-2016 8:05 (utc) our position was 38°42.44'N 033°19.99'W

Gaan gewoon door

Tja, we doen nog steeds wat rustiger aan. Maar dat heeft ook met comfort te maken, want de afgelopen dagen poeierde het continu tussen de 20 en 25 knopen. Ongelooflijk! We wachten voor de storm, maar wat is dit dan? Het waren ook weer ontzettend grauwe dagen.
.
Afgelopen nacht is de zee duidelijk afgenomen en gaat het iets comfortabler. We hebben nu alleen een halve genua uit en hobbelen zo verder. Het grote lage drukgebied wordt duidelijk minder erg dan dat we eerst zagen. Het komt nog wel precies over onze lijn boven ons heen, maar het is minder diep en minder groot. Heeeeel fijn dus!!! Ook nu alweer aardig wat wind, 18 knopen. Het is wel de tocht met de meeste wind tot nu toe. Tjeetje!
.
Verder gaat het allemaal heel goed hier. We weten nog niet of we naar Flores of Horta gaan. Dit hangt af van de windrichting na dit lage drukgebied. Horta is weer een dag langer op zee, maar als we eenmaal daar zijn, hoeven we niet meer te verkassen. Haha. We zien wel. We tellen echt af, nog 290 mijl naar Flores (anders nog dik 100 meer naar Horta). Gelukkig vandaag weer wat zon, dat is goed voor het humeur. Als je van die grauwe grijze dagen hebt is het meer gewoon uitzitten dan wat anders.
.
Verder weinig nieuws van hier!! Tot later!!

At 5-6-2016 11:21 (utc) our position was 37°08.42'N 036°37.18'W

Afremmen

En dan gaat het aftellen goed, is de eindstreep in zicht en dan... popt er weer een heel groot, diep en laag lagedruk gebied op. SHIT!! Dit laag gaat gelijk met ons aankomen op de Azoren, een situatie die je niet wilt hebben. Dus hebben we er voorlopig de rem maar weer op gezet. We gaan afremmen en misschien iets zakken. Afhankelijk wat de weerfiles gaan zeggen.
.
Vooralsnog is het ok, wolken met wat zon en we zeilen met het derde rifjen heel slow. Dit maakt wel dat we aardig rollen op de opbouwende golven. Verder alles goed hier!

At 3-6-2016 13:07 (utc) our position was 36°47.34'N 040°32.86'W

Dag boom

Gisteren was het zonnetje weer in beeld en zo ook vandaag. Heerlijk dagje, met blauwe luchten, af en toe een wolk en een prima temperatuurtje. Dat laatste mag ook wel, want over het algemeen is het kouder en 's avonds hebben wij het echt koud! Ik durf bijna niet te zeggen hoe koud, of eigenlijk hoe niet koud het is... 18 graden. Maar met een aardige wind, is de gevoelstemperatuur vele malen lager. We zitten dan ook dik aangekleed in de kuip of diep in de slaapzak.
.
Vandaag hebben we ook een heerlijk zeildagje. Gisteren liep er nog een aardige grote deining van het giga lage front en dat werd langzaam minder. Vandaag trok de wind wel weer langzaam aan, waardoor de golven ook weer zijn toegenomen. De wind is veranderd, waardoor er nu twee deiningen elkaar kruisen, wat maakt dat we weer lekker schommelen.
.
En dit alles zorgde er vandaag ook helaas voor dat wij onze heerlijke lichtgewicht, inschuifbare boom hebben verspeeld. SHIT!! Even globale uitleg: het is een aluminium 'paal' waarmee je het voorzeil naar buiten zet, zeg maar. En je veelal gebruikt wanneer de wind van achteren komt, zoals nu dus. Dit is echt jammer, maar in mijn omschrijving van deze fijne boom, zijn ook meteen zijn zwakheden te lezen. Te licht en telescopisch. Hij heeft het al heel lang uitgehouden, bij veel meer wind. Waarom dan nu ineens het, letterlijke, knikpunt ontstond, weet Joost misschien. Jammer, heel jammer, maar geen groot probleem, want in het gangboord ligt nog steeds zijn veel zwaardere en uit een stuk zijnde, grotere broer. Voor nu lopen we nog lekker op alleen het grootzeil en een klein puntje genua, dus hoefden we nog even niet met dit gevaarte aan de sjouw op het voordek. Maar deze tijd gaat wel komen...
.
Verder alles ok hier. We zijn inmiddels aan het aftellen want we zijn al dik over de helft (670 nm) en dan gaat het altijd snel voor je gevoel! Heel fijn!

At 1-6-2016 16:56 (utc) our position was 35°57.35'N 044°39.38'W

Eindeloos grijs

Wat een nacht en dag zeg. Gatver!! Het enorme lage drukgebied zet hier alles op z'n kop. We hebben een aardige zeegang met wind tussen de 12 en 25 knopen. Hoezo variabel? Om niet al te veel verder af te zakken moeten we aardig scherp varen en dus is het comfort overboord geslagen. Wat een heksenketel! We hebben dan ook niet geslapen en vandaag is het niet veel beter. Af en toe een zonnetje en de zee is iets minder heftig, maar dan nog, van prima varen is niet te spreken. Je merkt het wel, ik ben het zat en we zitten nog niet eens over de helft (nog net niet). We krijgen de terugtochten niet kado…

At 30-5-2016 15:38 (utc) our position was 35°12.77'N 048°58.43'W

Low

Afgelopen nacht kakte de wind weer helemaal in en toen de boot niet meer op koers bleef, maar weer de motor gestart. Wel een lekker rustig nachtje daardoor! Vanochtend ging de wind al langzaam aantrekken en hij is nu al zo'n 20 knopen. Alles prima, rifjes in de zeilen en we varen melkmeisje. De zee bouwt alleen wel aardig op. Dit alles door het low (het lage drukgebied) wat we al dagen in de gaten houden. Wij worden erdoor geschampt en verwachten dat het niet veel meer wind wordt dan dit. Alles ok dus.
.
Verder weinig nieuws. De Cedo Nulli (NL'se boot) vaart schuin achter ons en daar kletsen we af en toe mee over de marifoon. En ja, dat is geloof ik het enige nieuws van vandaag. Tot later!!!

At 29-5-2016 15:45 (utc) our position was 35°36.16'N 051°24.85'W

Leven om ons heen

Het is de laatste dagen rustig, erg rustig! We bereiken weer dieptepunten in snelheden, maar we moeten wel, want we kunnen niet motoren tot aan de Azoren. Maar het is wel goed vertoeven zo aan boord. Het zonnetje schijnt overdag en 's avonds is het hoofdzakelijk helder. Dat maakt dat je naar de sterren kunt staren, een vallende waarneemt en (inderdaad Gerard!) de planeet Mars, die als de meest felle gelige 'ster' aan de hemel schittert.
.
Ik zie al twee nachten enkele satelieten voorbijgaan en vannacht de drie lichten van een laagvliegend vliegtuig. Tja, zo alleen met verder niets om je heen, vind je sommige dingen al snel bijzonder, toch?! De lichtjes in het water zijn er ook weer in alle hevigheid.
.
Wat overdag heel gaaf is, zijn de enorme hoeveelheden Portugese Oorlogschepen. De zeilende kwallen. We zien Kwallen en kwalletjes van maar een paar centimeter. Met het binnenhalen van de sleepgenerator was het even opletten, want er waren er meerdere gevangen door het touw. Verder vliegen er wat vogels heen en weer en hebben we al twee keer een hele grote groep dolfijnen rond de boot gehad. Van die kleine stoere, die bij weggaan ons een show gaven met dubbele schroef en salto. Geweldig!!
.
Boten zien we weinig. Een enkel vrachtschip per nacht komt op AIS heel in de verte voorbij. Toch zitten er om ons heen verschillende boten waar we 's ochtends en 's avonds even mee praten. Een Australier, Denen en een Belg en verder zo'n 4 NL'ers. En dat zijn dus degenen die we weten, want er moeten er meer zijn. Het is de tijd om naar de Azoren te gaan, dus er zijn er vast meer onderweg.
.
Vandaag is het helder, weinig wolken en super goed zicht. We zien net boven de horizon in de verte zelfs wat halve wolken. Inderdaad, de aarde is rond. Grappig, dat je dan gewoon geen enkele andere boot ziet! Vliegtuigen, die zijn er genoeg.
.
Verder weinig nieuws. Zometeen de gribs weer bestuderen en kijken hoe het met het lage drukgebied is, dat ons morgen gaat kruisen. Schip ahoy!

At 28-5-2016 16:16 (utc) our position was 35°21.43'N 053°18.13'W

Koers bepalen

Dit is zeilen!! Gisterenochtend was het dobberen en een beetje zeilen, toen werd het nul komma niks wind en moest de motor aan, maar sinds vanacht is het weer zeilen. En hoe!! Heerlijk genieten! We hebben een 8 knoopjes, 120 in, weinig golven, alle zeilen op en lopen tegen de 4 knopen. Ok, geen wereldsnelheid, maar het comfort aan boord is zo perfect en dit houd je wel een aardig tijdje vol. De wolken komen en gaan, dus hebben we af en toe een heel warm zonnetje en soms weer even wat schaduw.
.
Wij maken ons niet zo druk om de 3 of 4 knopen die we lopen. We hebben geen haast, want het weer is hier erg variabel en er komen weer wat lage en hoge drukgebieden op die gaan zakken, afbuigen en onze rumblijn (rechtstreekse koers) kruisen, dus hebben we besloten deze, meestal ellendige, drukgebieden gewoon lekker voor en boven ons langs te laten gaan. Tenminste voor zover dat eventueel nog gaat. Zowieso kijken we, als we onderweg zijn, elke dag naar de gribs (weerfiles), maar dat doen we nu dus met iets meer aandacht. Dit gebied hier in de Noord Atlantisch Oceaan is ook een gebied waar het weer met de dag verandert. Iets wat we al een hele tijd niet meer hadden. In de Zuid Atlantic en de andere oceanen was het weer veel stabieler. Ik word van deze veranderingen erg onrustig moet ik zeggen en weet al zeker dat ik dat over een aantal maanden vooral NIET ga missen...;-)

At 27-5-2016 17:20 (utc) our position was 35°12.40'N 054°50.57'W

Zon

En dan is ze er weer!! Gelukkig! Gisterenochtend kwam de zon op aan een heldere hemel. Die nacht zagen we het al, want we konden weer sterren herkennen. En de maan wordt nu wel langzaam steeds kleiner, maar als ze er is, zonder wolken, verlicht ze heel de oceaan. Heerlijk zo'n nacht, al was het nog steeds wel onstuimig. In de loop van gisteren ging de wind steeds verder liggen, we kunnen nog wel prima zeilen, dus hopelijk zakt ze niet verder in. Het was erg fijn zo'n dagje, onze pakken konden weer eens drogen, maar ook binnen was het minder bedompt. En omdat de wind redelijk snel afnam volgde de golven ook, we kwamen weer helemaal bij!

At 25-5-2016 19:24 (utc) our position was 34°34.51'N 058°25.59'W

Onderweg

Sinds zondagmiddag 14.00 uur zijn we onderweg. We zijn een grauwe grijze wereld in gevaren en dat is het nog steeds. Dinsdagmiddag is het gelukkig wel gestopt met regenen en kwam er zelfs een waterig zonnentje doorheen! Verder gaan we prima. De wind wisselt van 11 naar 22 knopen in een bui, we blijven dus lekker bezig met een rif erin, weer eruit, twee erin en alles er weer uit. De zee is af en toe vrij onrustig, we raken helaas ook niet echt ingeslingerd en willen maar niet in ons ritme komen. Hopelijk gaat dit snel beter, want het maakt dat je je continu brak voelt. Verder alles goed....vanaf een grijze oceaan....

At 24-5-2016 20:26 (utc) our position was 33°55.09'N 060°18.14'W

Weer afscheid...

Weer afscheid

Met Dalwhinnie hebben we gezellig verschillende keren geborreld en koffie gedronken en een aantal dagen geleden hebben we lekker bij ze gegeten. Lucia en Frans hadden ons heerlijk verwend met lekkere zalm met saus voor mij, heerlijke gevulde kip en groenten en aardappeltjes uit de oven. Smullen!! Na mijn appelcrumble, was het gezellig uitbuiken en we dachten afscheidnemen, maar nee, wij besloten toch nog wat daagjes te blijven. Zij blijven hier namelijk voorlopig nog even hangen en wij gaan toch verder, dus ja, dan is het uiteindelijk toch wel weer afscheidnemen.

Het was een aantal dagen hondenweer hier! Veel en dan heel veel regen en aardig wat wind. Vandaag is het weer prachtig weer, wat een verschil elke dag! Een dezer dagen gaan we dan toch wel vertrekken. De berichten zijn wat tegenstrijdig, dus we gaan het ook gewoon 's ochtends met een oog op de gribs en een oog op het werkelijke weer bekijken. Het wordt dan een trip naar Flores op de Azoren, zo'n 1700 mijl.

Inmiddels is het hier iets rustiger geworden, de ARC is inmiddels alweer weg en ook wat andere NL'ers. Er zijn ook weer boten voor teruggekomen en al met al blijft het gezellig internationaal druk op de ankerplek.

We hebben niet veel zin om te gaan, zeker niet na de laatste trip, maar we zien er ook niet heel erg tegenop. Het is nu eenmaal iets waar we nog even doorheen moeten. Het weer ziet er niet verkeerd uit, waarschijnlijk veelal wind schuin van achteren, dus dat is voor mij super! Het is dus nog even laatste dingen halen en dan afwachten, vertrekken we morgen of overmorgen offe.....