Rustig aan

Hatchet Bay was inderdaad een prima hole. Op de kant was een klein, stil, half vervallen dorpje. Bij sommige dorpen zie je duidelijk de sporen van een laatste orkaan (die al best wat jaren geleden geweest kan zijn) en andere dorpjes zijn alweer helemaal opgebouwd. Er was een shack waar we wat dronken en konden internetten. Meer dan een shack is het niet. Gewoon van hout een bar met een overkapping en picknicktafels. Maar prima voor het doel. En oja, een hele grote tv waarop de favoriete soap van degene achter de bar in vol volume zich afspeelt. Een dag later toen we er kwamen viel ons meteen al op de tv niet aan stond en inderdaad, geen stroom. Een heleboel locale bewoners verzamelden zich rond de bar, want ze hadden toch niets anders te doen. Heel grappig. Gelukkig duurde deze stroombreak deze keer niet zo lang en konden we na een half uurtje weer genieten van de soap (not!) en internet. ;-)
.
Al deze laatste plekjes waren nog steeds op het grote stuk van Eulethera Island. Maar ook dit eiland bestaat uit een paar kleinere eilanden en tussen het grote stuk en een klein eiland stroomt het dan ook goed, maar daar moesten we wel door. Hele verhalen gaan erover, in de pilot is er een heel hoofdstuk aan gewijd. Dus wij onze tijd uitgekozen en erheen, en werd het voor ons weer prima, niets aan de hand, we hadden nog een knoopje stroom tegen, maar golf nul komma nul. Al zal het er inderdaad wel kunnen spoken en hard stromen! Het heet natuurlijk niet voor niets 'The Current Cut'. Aan de kant waar we vandaan kwamen liepen aardige golven en eenmaal de cut door, was het een oase van rust.
.
We zijn dan ook meteen om de hoek bij een klein dorpje gaan liggen, met de verassende naam 'The Current'. En hoe verbazingwekkend is het dan, dat je ineens weer eens prima internet op de boot hebt!?! Vergeet daarbij niet dat onze 'prima' een andere jullie 'prima' is, want het is enkele minuten wachten tot een site geopend is, af en toe een half uur zelfs omdat de verbinding komt en gaat, maar dan ineens kun je heel snel van alles openen. Al was dat laatste maar 2 keer in alle dagen dat we er lagen.
.
We zijn er namelijk een paar dagen gebleven. Ik heb een dag knock-out door migraine gelegen en verder lagen we er ook gewoon prima. Hier hebben we ook besloten niet meer naar de US terug te gaan. Dan zou het namelijk enorm haasten gaan worden en daar hebben we eigenlijk geen zin in. We hoorden dat het op het volgende eiland goed inslaan moet zijn, dus daar gokken we op. Hierdoor hebben we nog een hele maand in de Bahamas en gaan dan oversteken naar Bermuda. Waarna naar de Azoren en dan Engeland.
.
En door deze beslissing hebben we ineens zeeen van tijd hier. Althans, zo voelt het. Het is namelijk nog een lange dag varen naar het andere eiland en dan nog maar een 20 mijl naar ons 'Bahama eindpunt'. Heerlijk dus! Het weer is deze dagen ook weer wat wisselvallig in windrichting, dus zijn we na The Current achter een prachtig eilandje weggedoken. Het was ook weer tijd voor boodschappen, maar ivm Pasen had maandag naar het stadje gaan geen zin. En achter dit eiland bleek het weer schitterend snorkelen!! Geweldig genieten dus! Weer vissoorten die we al een tijd niet meer gezien hadden, veel klein spul, maar ook aardige knoepers. Angelfish van wel meer dan 30 cm! Verder weer ook zeesterren en gewoon leuk ander spul. Toppie dus!
.
De volgend dag naar Spanish Wells. Een leuk plaatsje! Amerikanen hadden gezegd dat het hoofdzakelijk een 'wit-dorp' was. Ik dacht nog, in mijn naiviteit, dat ze de kleur van de huizen bedoelden. maar nee, ze bedoelden de kleur van de bewoners. En inderdaad, in tegenstelling tot heel veel andere dorpjes, was de meerderheid blank. Veel rijke Amerikanen en vroegere kreeftvissers hebben zich hier gevestigd. De huizen zijn ook groot in de meest prachtige kleuren, met luikjes en veranda's met schommelstoelen. De supermarkt was ook erg modern voor de Bahamas en had de basics. Prima dus, maar ik ga inmiddels fruit erg missen. Ok, er zijn aardbeien en druiven, maar de helft is al rot en het kost een godsvermogen! Ik kijk op dat gebied echt uit naar de Azoren.
.
Bij Spanish Wells konden we niet op de beschutte plekjes dichtbij het plaatsje liggen, want het is hier toch vaak ook nog wel erg ondiep. We lagen aan de buitenkant, prima met onze dinghy, maar de wind zou gaan draaien en er komt een frontje over, dus weer ankerop. Naar Royal Island Harbor. Weer een beschutte baai in een eiland. Kleine doorvaart, de grote is te ondiep en dan lig je weer in een heerlijke stille badkuip met prachtig blauw water.
.
Vannacht en vandaag komt het front over met veel regen en wind. Wij schommelen een beetje op de wind, maar liggen super rustig. We moesten iets onderuit de punt hebben, dus daar is zo'n dagje ideaal voor. En meteen ook maar weer speuren naar kakkerlakken. Eentje en een paar hele ienie mienies die al dood waren. Dat gaat de goede kant op! We spuiten nog af en toe op de prominente 'looppaden' en hopen ze zo 'in bedwang' te kunnen houden tot ze in NL van de koude omvallen. En ooh, wat waarschijnlijk ook ons wel helpt met die kleine roaches (kakkerlakken).we hebben weer een gekko aan boord! Yeah! Zo leuk!! Wanneer die in hemelsnaam is monstert mag Joost weten, we hebben in december voor het laatst aan een dokje gelegen. Maakt niet uit, we hebben hem met open armen ontvangen en hopelijk eet hij snel z'n buik rond! ;-)

At 29-3-2016 19:35 (utc) our position was 25°30.95'N 076°50.51'W

Van windstil naar front

Het was de laatste dagen prachtig weer, nou ja, inmiddels zijn we ook al weer een paar dagen verder, dus moet ik eigenlijk zeggen, zo’n week geleden was het prachtig weer! Want, het was windstil. Ok, dan moeten we motoren, maar het voordeel is dat we overal kunnen ankeren waar we willen en datzelfde geldt voor snorkelen.

Dus na Cat Island was onze volgende stop Little San Salvador. Erheen gingen we weer over de grote diepten tussen de verschillende eilanden dus was de hengel weer uit. Halverwege beet een enorme barracuda in onze haak! Ai, die mogen van ons vrolijk blijven zwemmen. Ten eerste vanwege de ciguatera (de rifziekte waar ook wij ziek van kunnen worden en men niet kan zeggen of dat er hier nu wel of niet is..) en ten tweede vanwege de tanden, die deze in enorme grote angstaanjagende vorm had! Deze vechtende barra had mazzel, want het nepvisje waar de haak aan zat brak en dus kon hij er met de haak nog in z’n bek vandoor. Vast niet zo makkelijk met eten, maar ok, hij leeft nog wel! ;)

 Little San Salvador is een klein eiland met een prachtige baai, met een evenzo prachtige naam, Half Moon Bay. Dit eiland is gekocht door de Holland America Line en zij verhuren het nu ook aan andere cruiseboot-companies. Waardoor het exclusief is en je er alleen heen kunt met een cruiseschip of met je eigen boot. Kun je nagaan wat er verdiend wordt als zo’n Holland Amerika Line een heel eiland kan kopen en gedeeltelijk bebouwen. Wij fantaseerden al over een Hollandse Piet Patat op het eiland.

 Ze hebben een groot stuk van het stand zo bebouwd dat de cruiser, die ’s ochtends al vroeg van het cruiseschip hierheen wordt gebracht, wel wat van zijn of haar gading vind. Naast de ligstoel met parasol en bar, waar je beziggehouden kunt worden door allerlei wedstrijdjes (van aquajoggen tot mooiste vrouw), zijn er jetskis, zeilbootjes, waterfietsen, paddleboards, snorkeltrips, paardrijden en waarschijnlijk nog veel meer. Wij zijn daar niet aan land gegaan, we konden de muziek en de wedstrijden vanaf de boot wel horen. Maar omdat het windstil was konden we wel aan de noordkant, waar een prachtig rif is, gaan snorkelen! Eerst hebben we alle verlaten strandje afgestruind en prachtige schelpen gevonden en veel aangespoeld (dood) waaierkoraal. Eenmaal in het water was het een waaierkoraaltuin. Schitterend!! Maar het rif aan de noordkant...er lagen veel rotsblokken en koraal die begroeid waren en het was alsof je door een koraalcanyon zwom. Enorm genieten! Veel verschillende vissen, verschillend soft koraal. Prachtig gewoon! Het water is niet koud, maar als je er lang in ligt dan word je uiteindelijk toch heel koud. Eenmaal terug aan boord, zagen we het strand weer leeglopen en warmden wij onszelf in de zon weer op, terwijl de stilte terugkeerde op het eiland. Een dag met een gouden randje!!

De volgende dag weer verder naar Eulethera Island, een redelijk groot eiland met een bijzondere vorm. Eenmaal de ondiepe vlakte op bij dit eiland, was het weer ‘droogsnorkelen’. Ik stond op de punt en kon de waaierkoralen en vissen onder ons zien zwemmen! We dropten ons anker voor Rock Sound, een klein plaatsje met een redelijke supermarkt, wat eettentjes en een prachtige kerk.

Wat ze ook hadden was een prachtige grot!! Soms loop je hier een aardig eindje voor en als je er eenmaal bent, vraag je je af waarom je dat hebt gedaan, maar deze was de moeite. Het was een heel stelsel van gangen, een paar enorme kamers van ik denk wel 5 meter hoog! Het is hier limestone en vulkanisch, waardoor er makkelijk dit soort grotten ontstaan. De wortels van de bomen bovenop de grot trokken zich van het gesteente weinig aan en boorden zich gewoon door naar de aarde, je moest er tussendoor lopen in de kamers in de grot!

 We zijn gisteren in Hatchet Bay aangekomen, een zogenoemd ‘hurricane-hole’ omdat je beschermd bent van alle kanten. Inmiddels waait het alweer een paar dagen en komt er ook weer een frontje over, de wind gaat weer over de kop, dus moet je een beschermend plekje zoeken. Nou, Hatchet Bay is dat zeker! In de grote kliffen is er een enorm smalle doorgang, wat best even spannend was met de grote golven die er inmiddels liepen. Maar eenmaal binnen was het een oase van rust! Vannacht ging het inderdaad harder waaien en ook weer eens regenen! Maar we liggen heerlijk rustig achter ons anker te dobberen.

Geen vis of kreeft eten op Cat Island

Toen we gisteren de George Town area verlieten, vertrokken we niet alleen! Het was een ware uittocht! Ze tellen de boten die hier liggen, bijna elke dag, en dat waren er de laatste dagen meer dan 300! Bizar! Maar dat wordt nu snel drastisch minder, want de dag ervoor zagen we al verschillende vertrekken. Gisteren gingen er tegelijk met ons al 20 weg, onze kant op. En dan weten we van een hoop die de andere kant heen gaan en wij vertrokken al heel vroeg. Een aantal kregen gisteren nog gasten en zouden vandaag weer verder gaan. Dus ik vrees dat het aardig 'uitgestorven' zal zijn daar.
.
De ochtend was heerlijk zeilen! Echt super! Wind 90 graden in, 15 knopen en we vlogen naar Cat Island met 6 knopen. Helaas ging de wind na de middag steeds verder zakken en hield het zeilen op. Tussen Cat Island en de Exuma gordel ga je over diep water, honderden meters wat direct verbonden is en open staat met de Atlantische oceaan. Met de bank op gaan bij Cat Island gingen we in een hele korte afstand van honderden meters naar ineens 8 meter diep! We hadden verwacht wel weer een visje te vangen, maar helaas.
.
We dropten ons anker net rond het zuidelijke puntje. Cat Island is 30 mile lang en over het algemeen maar 1 mijl breed. Het heeft wel de hoogste berg van de Bahama's. Nou ja 'berg', het is meer een heuvel met de hoogte van (maar) 63 meter. Haha!!
.
Inmiddels was er helemaal geen wind meer en lagen we in een prachtig stuk water. Vanmorgen zijn we zo'n 12 mijl verder gegaan en we liggen nu bij de Fernandez Cays. Een paar grote rotsblokken net voor de kust. Er loopt toch wel een deining over de bank hier en het is niet heel beschut. Vandaar dat we beschutting hebben gezocht van deze grote rotsblokken wat redelijk is gelukt. Het blijft de komende dagen wel rustig, maar toch willen we verder, want voor ons volgende stekkie hebben we helemaal rustig weer nodig. We gaan dus hoogstwaarschijnlijk morgen weer verder en gaan de kerk hier (heel bijzonder mediterrane bouw enz) dus niet bezoeken.
.
Maar we hebben vandaag wel heel de middag gesnorkeld rondom deze rotsblokken en dat was geweldig!! Prachtig was het met name ertussen. Ze zitten nog aan elkaar, maar dit stuk komt niet meer boven water en is schitterend begroeid! Genieten! We zagen nog een gigantische kreeft, maar die zat goed verscholen onder een enorm rotsblok, waardoor het dus geen kreeft eten is vanavond. ;)

At 14-3-2016 15:09 (utc) our position was 24°18.87'N 075°28.98'W

Veel gezelligheid

Het lijkt er wel op dat hoe dichter we bij ‘huis’ komen, hoe minder ik ga schrijven... Maar dat is niet met opzet hoor. Het is gewoon een beetje dat we alles al verteld hebben ofzo, tenminste dat gevoel geeft het. Terwijl dat ook klinkklare onzin is, want hier zijn we nog nooit geweest. We zijn nog steeds in George Town. In het begin was dat prima, want er is veel te doen en daarna hield de wind ons nog even vast hier, maar morgen gaan we verder.

Hier bij George Town kwamen alle boten die we tot nu toe in de Bahamas hebben ontmoet samen, ontzettend gezellig dus!! Ook maakten we weer kennis met andere gezellige mensen. Een van waren de NL’ers Ton en Gerrie van Argo. Met hen zijn we een dag gaan hiken op Stocking Island, helemaal naar het zuidelijke puntje. Een super leuke tocht, gezellig gekletst, gepicknickt en de prachtige omgeving bewonderd! Ik heb een beetje last van mijn lies en het teruglopen, schuin op het zachte zand op het strand, was iets teveel. De volgende dag maar even in de rustmodus dus.

Ook hebben we een gezellige avond doorgebracht bij Windward aan boord, van Lynn en Ian. Heel leuk en wij gaan hun zeker weer zien op de Azoren want daar hebben zij een huis. Een andere NL’se boot, Wild Woman, kwam een paar dagen geleden naast ons liggen met Debby en Erik aan boord. En Capibara, de Denen die we in Key West hebben ontmoet, waren inmiddels ook hier.

Een stukje verder dan waar wij liggen is een super ontmoetingsplek met de geweldige naam; ‘Chat ’n Chill’. Daar worden allerlei meetings gehouden (van bijbelstudie tot watermaker, electriciteit of ‘going south’), verder kun je daar volleyballen, leren hoe je een mandje moet vlechten en gewoon chat’n & chill’n. Wij hebben daar lekker bijgekletst met Wild Woman en Capibara en een hoop anderen. Verder hebben we nog gezellig een avondje met Pepper doorgezakt.

Een paar keer zijn we nog naar George Town geweest, boodschappen doen. Een van die dagen, kort nadat de bevoorradingsboot er was, was het heftig. Het is bijna 1,5 mijl voor ons en het waaide hard!! Heen was niet heel verkeerd, maar de dinghy dock ligt in een kommetje en om dat kommetje in te gaan moet je onder een bruggetje door. Dit is een laag en heel smal kanaaltje. De wind stond er recht in en zo ook de stroom. Dan weet je het dus wel! We werden er naar binnen gegooid! Hoofd laag houden, want de golven waren aardig hoog. Eenmaal binnen was het rustig en op het land is dan van de harde wind weinig te merken. Een hoop lekkere verse veggies gehaald en zelfs tofu! De supermarkt is hier gewoon basic, niet veel voor mij dus, maar alle basis dingen zijn er. Daarna nog even langs de drankenwinkel, want de lekkere rum is hier super goedkoop, in tegenstelling tot het bier. Alles de dinghy in, in vuilniszakken. Wij wisten dat we nat zouden gaan worden, maar zo... Met eruit door dit nauwe doorgangetje, waren we al druipend! Het was tegen de enorme golven onder de brug in en daarna was het niet veel beter. Gelukkig krul je dan al snel rond een landtong, zodat je de golven van de zijkant krijgt. Dit is beter omdat je dan niet zo stuitert, maar de golven slaan erin en we waren allebei gewoon doornat. Och ja, daar smelt je niet van.

Verder nog de andere loopjes op het eiland gedaan en weer eens een boek gelezen. Gisterenavond hadden we een gezellig avondje ter afscheid met Pepper, Last Tango en Perigrina. Zij gaan allemaal naar het zuiden. Jammer, het was gezellig en verder gaan de meeste boten die we kennen naar het zuiden, maar we hoorden vandaag dat er nog genoeg boten naar het noorden gaan, dus helemaal alleen zullen we niet zijn.

Vandaag gaan we nog even naar George Town. We moeten benzine voor de dinghy hebben en er is al een paar dagen een muziekfestival. Dus even weer foto’s opladen (alles staat dus weer in het foto-album!) en gezellig rondkijken. Morgen 40 mijl naar Cat Island.

Cave, snorkelen, mahi mahi, strand, kampvuur

Inmiddels zijn we eergisteren aangekomen in George Town op Great Exuma Island. Een van de meest zuidelijke eilanden van de Exumas in de Bahamas en daarmee ook ons turning-point. Vanaf hier gaan we gedag zeggen tegen al de andere boten die we de afgelopen weken hebben ontmoet en die verder de Carieb ingaan. Wij gaan omhoog naar een paar andere grote eilanden en dan weer westwaarts naar Amerika.

De afgelopen dagen waren weer super dagen! De Exumas (de 130 mijl strook met eilanden en cays in de Bahamas) bestaat uit zoveel prachtige eilanden dat je elke dag van het jaar een nieuw eilandje kunt ontdekken. Helaas hebben we niet zoveel tijd en moeten er dus redelijk vlot doorheen. Maar dat neemt niet weg dat de cays die we bezoeken pareltjes zijn! We hadden er al een aantal gehad, maar nu deden we, na de zwemmende varkentjes, een heel groot eiland, Great Guana Cay aan. We stopten in een baai vlakbij Black Point. Een relaxt, typisch Bahamaiaans dorpje!

Een schitterende wasserette (lekker weer schone handdoeken en lakens!), een paar winkeltjes en wat barretjes. Het was dan ook twee avonden achter elkaar Happy Hour met teveel rumpunches en bier! Het was super gezellig met de andere boten, want inmiddels waren Vagabond, Aqua Vida, Sailicious en Yarika, naast Pepper en Last Tango hier ook. Ook nog wat rondgelopen naar de Atlantische kant van het eiland, op zoek naar een blowhole (die het niet deed vanwege het rustige weer) en over de zandbanken weer terug.

 Wij zagen dit leuke plekje na twee Happy Hours dan ook maar snel voor gezien en vertrokken voor een klein stukje verder naar White Point. Een prachtig plekje weer! We lagen er alleen achter een landuitstulping en voor een enorm wit strand!! We hebben dan ook aardig wat gelopen en onze spieren in het losse zachte zand goed laten werken.

 De volgende dag weer ankerop naar Oven Rock. Een enorme rots op een landuitstulping met daarin een hol zoals een pizza oven, al was deze meer reuzenformaat. In de ochtend, nog voor het echt warm gaat worden, want inmiddels is de temperatuur hier goed gestegen, het eiland op, op zoek naar een grot. Achteraf een duidelijk pad met ‘aan het einde’ en prachtige grot! Tjeetje, wat een verassing! Verscholen onder een enorm bladerendak doemde er een grote kamer op met prachtige stalactieten en stalagmieten en zelfs hele stalagmietgordijnen! Er stond ook water in de grot, brak, waar je lekker in kon snorkelen en rondzwemmen. Best een beetje creepy, maar super mooi!!

 Daarna via een zijweg van het pad naar de andere kant van het eiland. Er doemde een baaitje op.

 Prachtig, maar helaas was het land eromheen bezaait met plastic! Ongelooflijk!! Allemaal afval uit de zee. Tranen in mijn ogen! Erg tragisch. Etienne ging nog snorkelen bij de ingang van de baai, waar de Atlantische golven op aankomen en dat was prachtig! Schitterend koraal!!

’s Avonds was het weer tijd voor onze sundowner en dit keer met een enorm kampvuur! Leuk!! Dat was alweer heel lang geleden.

De volgende ochtend zijn we een klein stukje verhuist naar Little Farmers Cay. De strook van de Exumas heeft aan de westkant een ‘ondiepe’ bank en aan de oostkant de Atlantische oceaan. Tussen de verschillende Cays zijn doorgangen waar je dus van de bank naar de diepte kunt of andersom. Vanaf hier zou het verder zuidelijk gaan over de bank-kant (zoals ze dat noemen) te ondiep voor ons worden, dus moesten we hier bij Little Farmers Cay naar buiten. In de ochtend met hoogwater zijn we dan ook over de ondiepte richting deze cut, opening, gevaren en net daarvoor geankerd, net uit de stroom. Want met de kleine doorgangen kan het er goed stromen!

En omdat het er goed stroomt is het er prachtig onder water!! Schildpadden en roggen gezien en prachtig grote waaierkoralen en veel ander mooi spul. Het zijn hier wel allemaal dotjes op het zand, niet zo’n enorm aaneengeregen ketting van koraal. Pepper kwam ook bij ons liggen en ’s middags zijn we met de dinghies gaan snorkelen door de cut. Gaaf!! Door de stroom vlogen we over het prachtige koraal naar buiten! Daar was het evenzo mooier en zagen we ook redelijk wat vissen. Genieten!! Etienne was ’s ochtends al gaan kijken of hij met de dinghy een vis kon vangen, maar helaas. ’s Middags dan maar met Pepper en hun speergun op pad. En ja hoor, twee kleintjes. Monica had ze lekker gebakken voor bij de sundowner!

De volgende ochtend gingen we vroeg naar buiten. De nauwe doorgang was super rustig, easy peasy dus!! We hadden onze hengel maar weer eens overboord gevangen. Het was een heel rustig dagje, prachtig warm weer en de motor moest het werk doen. We hadden net een slok van onze koffie genomen toen we het bekende geluid hoorden: “tszzzzzingggggg”. Oftewel BEET!!! Meteen zagen we een prachtig Mahi Mahi (dorade) vechten om het haakje uit z’n bek te krijgen. Oei, dit is altijd dubbel! De Mahi Mahi is super lekker, maar ook super mooi. We kregen hem binnen, het was een jongen van zo’n dikke meter en inderdaad is hij erg lekker...

 We zijn woensdag meteen doorgevaren naar Great Exuma Eiland, George Town, zoals ik al eerder zei. Net voordat we hier de doorgang ingingen regende het, tjeetje!! Maar koud was het nog steeds niet. Het is hier een aardige settlement met alles wat je nodig hebt; supermarkt, hardware store, internet, laundry, restaurant, reparatiemannetjes, enz. Er zijn hier dan ook honderden boten! Ongelooflijk! Een paar dagen geleden lagen we nog alleen! Het is nu ook regatta met allerlei festiviteiten wat het extra druk maakt, maar we begrepen ook dat hier een heleboel boten gewoon het hele seizoen liggen.

Gisteren hebben we onze gasfles gevuld en in het ‘dorpje’ gekeken. Tja, er is alles, maar om nou alleen hier te blijven liggen... We hebben weer lekkere veggies, dus we hadden weer een super lunch; Etienne een vers eitje en ik de vis met een salade!