En ja, we liggen nog steeds in Marsh Harbour. Weinig te melden vanaf hier. Afgelopen dinsdag leek een goed window, misschien achteraf gezien was het dat ook wel… Maar nu kijken we naar zondag. Niet ideaal, zeker niet vanuit deze hoek vanaf de Bahamas, maar het is nog niet zover. Want ja, wat kies je? Een of twee dagen prima wind en daarna ‘wind all-over the place’? Of wacht je nog maar, wie weet hoe lang nog? Of ga je morgen weg, met motoren, dan ‘wind all-over the place’ en hopelijk nog steeds goede wind voor de laatste dagen? Dilemma’s!
Buiten nog even de tijd bepalen, zijn we klaar voor de oversteken; Etienne heeft de motor weer een beurt gegeven, ik heb hem nog even in de mast gehesen, we hebben eten aan boord en alles is alweer ‘schommelvast’ neergezet. Deze trip naar Bermuda is ook maar een (dikke?) week. Het is voor ons al wel weer lang geleden dat we wat langer dan 1 nacht onderweg waren, maar een weekje…dat is zo voorbij. Ik zie er dan ook niet tegenop, maar heb er ook geen zin in. Het is altijd zo saai.
Hier hebben we nu ok internet, dus ik ben lekker aan het surfen en inspiratie aan het op doen voor als we onderweg zijn. Mits het niet te ruig is kan ik misschien nog wat freubelen of schrijven. Daarnaast lopen we hier nu (bijna) elke dag een heel stuk van rechts naar links en proberen zo in beweging te blijven. Het is niet heel spannend hier, maar het contrast is wel heel groot! De supermarkt is echt Amerikaans en groot. Er zijn verschillende mooie huizen, winkeltjes en restaurants langs het water. En gisteren liepen we een heel stuk achteraf en zagen de andere kant van Great Abaco eiland. Kleine houten huisjes, wij zouden ze bijna krotten noemen. Oude auto’s, voor ons een autosloperij van tig jaar geleden, hier een autodealer. Ik was gewoon bezwaard om foto’s te maken.
Hoe leuk is het dan dat de schoolbus stopt en er een horde, prachtige kids uitkomen rennen, lachend, lol trappend en heel beleefd “Hallo”-zeggend tegen ons. Heerlijk!! Hoe kijken wij met onze (Westerse? Verwende?) bril naar andere dingen? Een moeder haalt haar dochtertje op bij de bus en we zien ze heerlijk keuvelend even later aan een ijsje. Mooi om te zien en mooi om over na te denken…
Dat doen we nu ook wel, want we hebben het lekker rustig. Dus ook teveel tijd en wat doe je dan? Ja, dan ben je bezig met het volgende avontuur: NL! We hebben er zin in, om ons te gaan settelen, maar aan de andere kant doemt ook weer die onzekerheid op. Hoe gaat het daar zijn voor ons? Wat gaan we doen? Werk? Huis? Gaat het ook weer passen? Het gaat allemaal door ons hoofd, maar niet op een zware manier. We hebben het over het nieuwe recept dat ik probeer, een artikel uit de krant en over NL. Haha! Druk maken doen we ons er zeker niet over…het is gewoon spannend! En met de komende eerste oversteek, wordt de terugreis zeker ingezet…
Buiten nog even de tijd bepalen, zijn we klaar voor de oversteken; Etienne heeft de motor weer een beurt gegeven, ik heb hem nog even in de mast gehesen, we hebben eten aan boord en alles is alweer ‘schommelvast’ neergezet. Deze trip naar Bermuda is ook maar een (dikke?) week. Het is voor ons al wel weer lang geleden dat we wat langer dan 1 nacht onderweg waren, maar een weekje…dat is zo voorbij. Ik zie er dan ook niet tegenop, maar heb er ook geen zin in. Het is altijd zo saai.
Hier hebben we nu ok internet, dus ik ben lekker aan het surfen en inspiratie aan het op doen voor als we onderweg zijn. Mits het niet te ruig is kan ik misschien nog wat freubelen of schrijven. Daarnaast lopen we hier nu (bijna) elke dag een heel stuk van rechts naar links en proberen zo in beweging te blijven. Het is niet heel spannend hier, maar het contrast is wel heel groot! De supermarkt is echt Amerikaans en groot. Er zijn verschillende mooie huizen, winkeltjes en restaurants langs het water. En gisteren liepen we een heel stuk achteraf en zagen de andere kant van Great Abaco eiland. Kleine houten huisjes, wij zouden ze bijna krotten noemen. Oude auto’s, voor ons een autosloperij van tig jaar geleden, hier een autodealer. Ik was gewoon bezwaard om foto’s te maken.
Hoe leuk is het dan dat de schoolbus stopt en er een horde, prachtige kids uitkomen rennen, lachend, lol trappend en heel beleefd “Hallo”-zeggend tegen ons. Heerlijk!! Hoe kijken wij met onze (Westerse? Verwende?) bril naar andere dingen? Een moeder haalt haar dochtertje op bij de bus en we zien ze heerlijk keuvelend even later aan een ijsje. Mooi om te zien en mooi om over na te denken…
Dat doen we nu ook wel, want we hebben het lekker rustig. Dus ook teveel tijd en wat doe je dan? Ja, dan ben je bezig met het volgende avontuur: NL! We hebben er zin in, om ons te gaan settelen, maar aan de andere kant doemt ook weer die onzekerheid op. Hoe gaat het daar zijn voor ons? Wat gaan we doen? Werk? Huis? Gaat het ook weer passen? Het gaat allemaal door ons hoofd, maar niet op een zware manier. We hebben het over het nieuwe recept dat ik probeer, een artikel uit de krant en over NL. Haha! Druk maken doen we ons er zeker niet over…het is gewoon spannend! En met de komende eerste oversteek, wordt de terugreis zeker ingezet…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten