maandag 30 november 2015

Weer een gevalletje van 'ken net'

De ICWW (InterCoastel WaterWay) langs de Golf van Mexico is leuk varen. Smalle soort rivieren worden afgewisseld door redelijke meertjes waar vaak een opening zit de Golf in. Heel veel huizen langs het water en heel veel hoogbouw. We zijn er nog niet helemaal achter of het appartementen of hotels zijn, waarschijnlijk beide. De natuur is hier natuurlijk weer heel anders dan de rivier in het binnenland. Het is een duingebied: witte duinen, zandstrandjes en een begroeiing van ruige bomen en struiken die daarbij hoort.
.
Het weer is de laatste dagen prima! Een paar dagen geleden waaide het nog aardig, op kop, maar inmiddels is die afgenomen tot bijna nihil, waardoor het overdag, met een strakblauwe lucht en zon, lekker warm is.
.
Op Thanksgiving lagen we in een grote baai voor anker met nog een andere zeilboot, dus 's avonds gezellig geborreld bij Bryce en Jane. Zij gingen niet verder de ICWW op, maar moesten hier in deze baai, naar buiten omdat ze te hoog zijn voor een aantal bruggen.
.
De meeste bruggen waar we onder door moeten op dit stuk zijn 65 feet, maar er zijn er 3 een stuk lager, 50 feet. Wij kunnen net (met een buigende marifoonantenne) onder ietsie minder dan 50 feet. Dit hadden we in de haven, toen de mast nog plat lag, al helemaal uitgerekend omdat we wisten dat deze drie bruggen eraan zouden komen. De eerste was dan ook prima en we hadden zelfs nog ruimte over! Maar de volgende lage brug.
.
We stopten er net voor bij Fort Walson Beach aan de gemeente steigers. Een gratis plekje, midden in de stad. Een leuke stad met boetiekjes, restaurants, pubs en andere winkeltjes. Third Degree, een motorboot die we ook veel eerder hadden gesproken legde ook aan en we hebben gezellig nog wat gedronken met Jim en Faith.
.
Zaterdag hebben we het plaatsje rond gelopen en het getijde in de gaten gehouden. Deze brug zou 50 feet moeten zijn (volgens de kaarten), maar de meter op de peiler gaf 48 aan en zo deed ook een andere bron die we gebruiken voor informatie (Active Captain). En 48 zou toch echt te laag zijn. Dan ben je daar toch wel mee bezig. In het minst erge geval zouden we 30 mijl terug moeten en dan naar buiten, maar als we het te laat zien, varen we onze windmeter aan gort en dat kost toch wel weer aardig wat knaken.
.
Etienne had een ingenieus idee (typisch hij!), dus toen ik hem vanochtend de mast in hijsde bevestigde hij een extra ijzerdraadje boven in de mast die schuin naar voren stak, iets hoger dan de windmeter. Hierdoor konden we beter zien of we het haalden, want dat is normaal erg moeilijk. Gewacht tot het laag water was en ons losgemaakt van de steiger. Naar de brug, de peiler gaf iets meer dan 48 feet aan. 48,7 zou genoeg moeten zijn.. En dat was het! Het was zelfs meer, want met de marifoonantenne raakten we brug net. Pfffff! Tjeetje, dat was toch wel even spannend! Terwijl ik het zo op 'binnenwater' varen erg zorgeloos vind. ;-) Ja, voor het weer, maar dus niet voor de bruggen, want er komt er veel verder nog eentje.
.
Nu liggen we in een 'bayou', een typisch woord voor het zuiden van Amerika. Bayou betekent een moerassig stuk in een rivier of meer, maar het is eigenlijk ook gewoon simpel een baai. Het was weer prachtig weer vandaag en de dolfijnen zwommen rond de boot.

At 29-11-2015 21:38 (utc) our position was 30°24.32'N 086°17.58'W

Geen opmerkingen:

Een reactie posten